آرش صادقی فعال دانشجویی دانشگاه علامه، روز پنجشنبه ٢۵ آبان، موفق شد برای دومین بار در طول سیصد وششمین روز بازداشتش در بند ٢٠٩ وزارت اطلاعات، با پدربزرگش دیدار کند.به گفته پدربزرگ آ
رش، وی از نظر جسمانی به شدت ضعیف و نحیف شده بود.
آرش در این ملاقات اعلام کرده بود که بعد از اعلام اعتصاب غذا در حمایت از حسین رونقی به زیر زمین بند ٢٠٩ منتقل شده و به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته است وتا به امروز در همان سلول های زیر زمین بند ٢٠٩ نگهداری شده است.
گفتنی است مادر آرش صادقی در پی هجوم نیروهای امنیتی برای بازداشت وی دچار حمله قلبی شده و درگذشت.
آرش صادقی در این ملاقات پیامی خطاب به دادستان تهران داده، که در ادامه آمده است:
آقای دادستان قصد دادن پیام به شما را نداشتم ولی متاسفانه در ملاقات با پدربزرگم مسائلی را بیان کردید که لازم دیدم به آنها پاسخ بدهم.میدانم شما در این دستگاه عریض و طویل قضایی_امنیتی کاره ای نیستید و تبدیل شده اید به یک میرزا بنویس ساده.
آقای دادستان گفته بودید دستگاه قضایی به علت مرگ مادر قصد دلجویی از من و خانواده ایم را داشته ولی اقدامات بنده این مهلت را از شما گرفته"آقای دولت آبادی نه بنده و نه خانواده ام نیازی به دلجویی شما نداشته ونداریم شما بروید و از خانواده هایی دلجویی کنید که فرزندانشان در دهه شصت اعدام شدند و سهم آنها حتی یک مزار هم برای فرزندانشان نبود.
پی نوشت:
فعالین دانشجویی در بند با استقامتهای خود و حتی با نوشتن این نامه ها باز هم با این رژیم پلید مبارزه میکنند تا به فعالین دیگر دانشگاهها اطلاع رسانی کنند که این مبارزه ها باید ادامه دار باشد تا این جاه طلب ها که حقوق مردم را چپاول کرده اند از صحنه محو شوند. و فعالین دانشجویی باید با اعتراضات پی در پی خود حق حیات را از این دیکتاتورها بگیرند و تا برکناری آنها از پای ننشینند.
آرش در این ملاقات اعلام کرده بود که بعد از اعلام اعتصاب غذا در حمایت از حسین رونقی به زیر زمین بند ٢٠٩ منتقل شده و به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته است وتا به امروز در همان سلول های زیر زمین بند ٢٠٩ نگهداری شده است.
گفتنی است مادر آرش صادقی در پی هجوم نیروهای امنیتی برای بازداشت وی دچار حمله قلبی شده و درگذشت.
آرش صادقی در این ملاقات پیامی خطاب به دادستان تهران داده، که در ادامه آمده است:
آقای دادستان قصد دادن پیام به شما را نداشتم ولی متاسفانه در ملاقات با پدربزرگم مسائلی را بیان کردید که لازم دیدم به آنها پاسخ بدهم.میدانم شما در این دستگاه عریض و طویل قضایی_امنیتی کاره ای نیستید و تبدیل شده اید به یک میرزا بنویس ساده.
آقای دادستان گفته بودید دستگاه قضایی به علت مرگ مادر قصد دلجویی از من و خانواده ایم را داشته ولی اقدامات بنده این مهلت را از شما گرفته"آقای دولت آبادی نه بنده و نه خانواده ام نیازی به دلجویی شما نداشته ونداریم شما بروید و از خانواده هایی دلجویی کنید که فرزندانشان در دهه شصت اعدام شدند و سهم آنها حتی یک مزار هم برای فرزندانشان نبود.
پی نوشت:
فعالین دانشجویی در بند با استقامتهای خود و حتی با نوشتن این نامه ها باز هم با این رژیم پلید مبارزه میکنند تا به فعالین دیگر دانشگاهها اطلاع رسانی کنند که این مبارزه ها باید ادامه دار باشد تا این جاه طلب ها که حقوق مردم را چپاول کرده اند از صحنه محو شوند. و فعالین دانشجویی باید با اعتراضات پی در پی خود حق حیات را از این دیکتاتورها بگیرند و تا برکناری آنها از پای ننشینند.
تهیه خبر:آزاده بادله