۷۳۰ روزحبس مجید دری

در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق تحصیل حق اولیه و طبیعی "همه اقشار ملت" ایران و فراهم کردن تحقق این حق اولیه از وظایف دولت عنوان شده است اما مجید دری یکی از دانشجویانی است که تنها به دلیل پافشاری بر احقاق این حق دو سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد.

مجید دری، دانشجوی رشته ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل نه تنها در دو سال گذشته حبس و تبعید را تحمل کرده است، بلکه طبق اعلام دانشگاه علامه در آستانه‌ی دومین سالگرد بازداشتش از دانشگاه اخراج شده است.

او که پیش از بازداشت و از سال ۸۷ با تعلیق‌های پی‌درپی از سوی کمیته‌ی انضباطی دانشگاه مواجه بود، اکنون به ادعای مسئولان دانشگاه با به پایان رسیدن سنوات تحصیلی از دانشگاه اخراج شده است.

دری پیش از بازداشت بارها و بارها همراه دیگر دانشجویان محروم از تحصیل و ستاره‌دار در تجمعات مختلف شرکت کرد و خواستار بازپس گیری حق طبیعی تحصیل خود شد. او حتی در پاییز ۸۷، همراه با سه تن دیگر از دانشجویان محروم از تحصیل دانشگاه علامه به مدت سه شب در دانشکده ادبیات تحصن کرد و که این تحصن به بازداشت آنان انجامید. تنها خواست این دانشجویان در این تحصن بازگشت به دانشگاه و ادامه‌ی تحصیل بود.

پس از آن، در جریان مناظره کاندیداهای ریاست جمهوری و پس از آن که محمود احمدی‌نژاد، وجود دانشجویان ستاره‌دار را انکار کرد و گفت که "چنین دانشجویانی وجود خارجی ندارند"، مجید دری نیز به همراه سایر اعضای این شورا در تجمع‌های اعتراض‌آمیزی که به منظور آگاهی افکار عمومی برگزار شد، شرکت کرد تا نشان دهد که این دانشجویان وجود خارجی دارند.

۷۳۰ روز بازداشت

این فعال دانشجویی، روز ۱۸ تیرماه در منزل خواهرش در قزوین بازداشت شد و دادگاه وی در شعبه ۲۶ توسط قاضی پیرعباس و به اتهام محاربه برپا شد. در این جلسه و به هنگام طرح اتهامات، قاضی اتهام محاربه از طریق ارتباط با سازمان مجاهدین را به دلیل عدم وجود مدارک کافی منتفی دانست، اما همزمان وقت و اجازه‌ای برای دفاع به وی و وکلایش نداد.

با این حال سه ماه بعد، دادگاه بدوی این دانشجو را با اتهام‌هایی از جمله محاربه، اقدام علیه امنیت ملی و بر هم زدن نظم عمومی به ۱۱ سال زندان محکوم کرد که طبق حکم، پنج سال از آن را باید در تبعید می‌گذراند.

با وجود رد کامل این اتهامات از سوی دری و وکیل‌اش، حکم این فعال دانشجویی در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال حبس کاهش پیدا کرد، اما حکم تبعید وی به زندان ایذه همچنان در حکم باقی ماند. حکمی که همچنان در آن به اتهام "اتهام با سازمان مجاهدین خلق" اصرار شده بود.

دری اما بارها و طی نامه‌های متعددی که به تمام مقامات قضایی کشور و شخص دادستان تهران نوشت، اظهار داشت که حاضر است تمامی مدت یازده سال حکم اولیه خود را بگذراند،اما اتهام محاربه - و همکاری با مجاهدین خلق- را نپذیرد. چرا که او همیشه و در همه حال انزجار و نفرت خود را از این گروه ابراز کرده و این اتهام را توهینی بزرگ به خود و افکارش می‌داند.

در تمام دوره بازداشت مجید دری در اوین، خانواده‌ی او تلاش بسیاری کردند تا بتوانند برای او مرخصی کوتاهی بگیرند، اما این امکان هرگز فراهم نشد. این در حالی است که دادستان تهران در ملاقات حضوری با مادر مجید دری، به وی قول مرخصی داده بود، اما دادستانی تهران ۲ بار اعلام کرد که نامه‌های درخواست مرخصی دری گم شده و با وجود این که این فعال دانشجویی از بیماری میگرن و کم‌خونی شدید رنج می‌برد مقامات قضایی حاضر به موافقت با مرخصی وی نشدند.

روزهای تبعید

با وجود درخواست‌های مکرر خانواده‌ی دری از مسئولان قضایی برای جلوگیری از تبعید فرزندشان، مجید دری، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل، ۲۶ مهر ماه با دستبند و پابند به زندان بهبهان در استان خوزستان منتقل شد.

او که باید پنج سال باقی مانده از دوران حبس‌اش را در تبعید بگذراند، اکنون در میان زندانیان عادی و در شرایط بسیار نامناسب بهداشتی به سر می‌برد. اما بیش از او، خانواده‌اش به واسطه‌ی این تبعید به سختی افتاده‌اند. خانواده‌ی دری که ساکن کرج هستند، برای دیدار کابینی ۲۰ دقیقه‌ای با فرزندشان مجبورند هزار کیلومتر راه را طی کنند و این سفر مداوم برای پدر و مادر مجید که هر دو سن بالایی دارند بسیار سخت است.

این دانشجوی محروم از تحصیل، اسفند ماه سال گذشته در زندان بهبهان برای مدتی طولانی از درد چشم و تاری دید رنج می برد و پس از معاینه پزشک مشخص شد که دو غده چربی در پلک بالایش به وجود آمده است. چشم پزشک بعد از دادن دارو به مجید دری، اعلام کرد که به علت چربی مضر در خون، دو غده‌ی چربی در چشم او ایجاد شده است.

دکتر تأکید کرد که وی باید از خوردن غذای زندان خودداری کند. پیش از این نیز یک غده چربی در بالای چشم او دیده شده بود و به گفته ی پزشک، وی نباید از غذای زندان استفاده کند و در صورت تداوم این وضعیت ممکن است چشم‌هایش را از دست بدهد؛ با این حال و با وجود شرایط وخیم وی مسئولان قضای باز هم از ارائه‌ی مرخصی به وی خودداری کردند.

مجید دری، فعال دانشجویی و عضو شورای حق تحصیل با وجود گذراندن تمام این روزها و سختی‌ها همچنان از زندان پیام‌های گوناگونی می‌فرستند و نه تنها از امید خود به بهبود شرایط می‌گوید، بلکه دیگران را نیز به امید و صبر و استقامت دعوت می‌کند.