با آغاز بهار در خاورمیانه، اعتراضات در ترکیه علیه یکی دیگر از محورهای جنبش اسلام سیاسی، رجب طیب اردوغان پنجمین روز خود را پشت سر گذاشت. گرچه جرقه آغاز این اعتراضات مربوط به تلاش دیکتاتور ترکیه برای حذف جدیترین رقیب سیاسیاش در انتخابات آتی، اکرم اماماوغلو است؛ اما روند رادیکال شدن و تعمیق اعتراضات به حدی با سرعت در حال طی شدن است که پس از اعتراضات بزرگ ضدحکومتی موسوم به «پارک گزی» در سال ۲۰۱۳ علیه اردوغان، مشاهده نشده است.
در میانه این اعتراضات، دانشجویان و جنبش دانشجویی جامعه ترکیه نقش به خصوصی ایفا کرده و در شهرهای بزرگ این کشور، دانشجویان دانشگاهها را به سنگری مهم برای مقابله با کل حکومت تبدیل کردهاند. صحنههایی که این روزها از دانشگاههای دنیا مخابره میشود، مشابهاش را همین چند ماه پیش در بنگلادش و در پاییز ۱۴۰۱ در ایران علیه حکومتهای مستقر شاهد بودهایم؛ صحنههایی شورانگیز که در آن دانشجویان و جوانان پرچم اعتراض کل جامعه علیه حکومت را به دست میگیرند.