«باز هم داغ باز هم کشته شدن دوست و هم‌دانشگاهی باز هم غمی که بر سینه سنگینی می‌کند خانواده امیرمحمد خالقی و دانشجویان دانشگاه تهران ما در غم شما شریکیم و از شما می‌آموزیم که چگونه این غم را به خشم تبدیل کرده‌اید و این خشم را به ریشه این قتل نشانه رفته‌اید.
گویا گرفتن جان دانشجویان با ذات دیکتاتوری‌ها عجین شده است. از ۱۶ آذر ۱۳۳۲ تا کوی خونین دانشگاه در تیر ۷۸ و هواپیمای اوکراینی و امروز امیر محمد. پاسخ همیشه همین بوده و هست قیام و برخاستن و ریشه کن کردن ریشه تمام ناامنی‌ها و قتل‌ها.
دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور اکنون زمان برخاستن است. بیایید همه در کنار هم و در کنار دانشگاه تهران بایستیم. ما قتل امیر محمد را نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم خونی که ریخته میشه با هیچی پاک نمی‌شه»
امیرحسین مرادی و علی یونسی
۲۸ بهمن ۱۴۰۳، زندان اوین