احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد ایران، در
گزارش جدید خود به وخیم تر شدن وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخته است.
به گزارش دانشجونیوز، این گزارش در حالی روز گذشته (٢٨ فوریه-١٠ اسفند ماه) منتشر شد، که به موارد متعددی از نقض حقوق دانشجویان و اساتید نیز اشاره شده است.
بخشی از گزارش احمد شهید نیز به حق تحصیل شهروندان ایرانی اختصاص یافته است. دکتر شهید با استناد به گزارش کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت، از حداقل ٩٤٥ مورد محرومیت از تحصیل دانشجویان بعد از سال ١٣٨٤ و اخراج اساتید دانشگاه نام برده است.
دانشگاه علامه طباطبایی و امیرکبیر، پیشتاز سرکوب دانشجویان
در گزارش تازه احمد شهید آمده که علاوه بر محرومیت دسترسی به آموزش برای زنان و اقلیت های مذهبی، دانشجویانی که در فعالیت های سیاسی مشارکت داشته، از حق تحصیل محروم شده اند.
در ادامه این گزارش ذکر شده که "کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت، سازمان دانشجویی ایرانی، در نامه ای به گزارشگر ویژه بر افزایش اقدامات تنبیهی حاکمیت در واکنش به تلاش های صلح آمیز دانشجویان برای بهبود وضعیت آکادمیک و دفاع از حقوق بشر و دانشجویان، و در مواجهه با سازمان ها، نشریات و فعالین دانشجویی تاکید کرده است."
دکتر شهید با اشاره به محرومیت از تحصیل زنان و برخی از اقلیت های مذهبی
مانند بهائیان، از دانشگاه های علامه طباطبایی و امیرکبیر به عنوان
پیشتازان محرومیت از تحصیل دانشجویان نام برده است: "کمیسیون (حقوق بشر
دفتر تحکیم) با استناد به امار مبتنی بر اطلاعات جمع آوری شده از منابع
خبری میگوید که از ابتدای سال ١٣٨٤، حداقل ٩٤٥ مورد محرومیت ادامه از تحصیل
برای یک ترم تحصیلی یا بیشتر؛ و حداقل ٤١ مورد اخراج اساتید از دانشگاه
های کشور وجود دارد. از مجموع ٩٨٦ رکورد گزارش شده، بیشتر از ١٤٠ مورد به
دانشگاه علامه طباطبایی (١٤ استاد و ٥٧ دانشجو) به ریاست صدرالدین شریعتی، و
دانشگاه امیرکبیر-پلی تکنیک تهران (٧٢ دانشجو) به ریاست علیرضا رهایی
اختصاص دارد".
علاوه بر این موارد ذکر شده است که در مدت اخیر سه نشریه و تشکل دانشجویی نیز به اجبار تعطیل شده اند.
محرومیت از ادامه تحصیل دانشجویان با دخالت وزارت اطلاعات
احمد شهید در ادامه در گزارش خود آورده است برخی از "افرادی که برای این گزارش مصاحبه شدند، می گویند در حالی از حق تحصیل در دانشگاه به دلیل فعالیت های سیاسی شان محروم شده اند که نمرات بالایی در ازمون های ورودی دانشگاه ها کسب کرده اند. به طور نمونه یکی از دانشجویان علوم سیاسی با رتبه بالا گزارش داده است که از ورود به مقطع کارشناسی ارشد، تا زمانی که تعهدنامه ای مبنی بر عدم فعالیت سیاسی در دوارن تحصیل را امضا نکرده ، منع شده بود. اگرچه بعدها دسترسی وی برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری رد شد. به وی اطلاع داده شده بود که وزارت اطلاعات نام وی را در فهرست دانشجویان محروم از ادامه تحصیل قرار داده است".
اخراج اساتید دانشگاه در صورت عدم تعهد به ولایت فقیه
"گزارشگر ویژه همچنین نگرانی خود را از ادامه اخراج اساتید دانشگاه در رشته های انسانی به دلیل دیدگاه هایشان ابراز کرده است. بنابر گزارش ها، وزیر علوم کامران دانشجو، ناکید کرده است که در ایران به اساتیدی که به ولایت فقیه متعهد نباشند و یا با کسانی که دیدگاه های سکولار یا لیبرال- دموکراسی دارند نیازی نیست".
کی از اساتید دانشگاه به دکتر شهید گزارش داده است که او از سوی رییس
دانشگاه مورد فشار زیادی قرار گرفته تا وفاداری خود را به ارزش های اسلامی
و حکومت ایران با حضور در نماز جماعت روزانه در دانشگاه نشان دهد. رد این
همکاری با تهدید به مرگ از سوی وزارت اطلاعات همراه شده، که به وی اطلاع
داده اند که اگر از همکاری با دستورالعمل های اسلامی دانشگاه خودداری کند
"اخراج، کشته و در مکان نامعلومی دفن خواهد شد". این استاد دانشگاه همچنین
گزارش داده که ١٢ تن از همکاران وی، به دلیل اتهام عدم همکاری با
دستورالعمل های اسلامی دانشگاه در طول ٥ سال گذشته؛ از دانشگاه اخراج شده
یا مجبور به بازنشستگی زودهنگام شده اند.
محرومیت از تحصیل بهائیان در ایران
در این گزارش همچنین از محرومیت های اجتماعی و اقتصادی اعضای جامعه بهایی در ایران مانند محرومیت از تحصیل در دانشگاه های کشور انتقاد شده است. در نوامبر ٢٠١٢ پنج دانشجوی بهایی؛ فربد محمد زاده از دانشگاه اصفهان، سمیه قلی نژاد از دانشگاه بهشهر، طنین ترابی، نوا حمیدی و مونا اشرفی از دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین؛ توسط مقامات از سه دانشگاه کشور اخراج شده اند.
به چهار تن از این دانشجویان؛ قلی نژاد، ترابی، حمیدی و اشرفی، گفته شده بود که در صورت رد اعتقاد به آیین بهایی اجازه ادامه تحصیل را خواهند یافت. از سه دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین خواسته شده که تعهدنامه ای مبنی بر اینکه مذهب خود را دنبال نمی کنند، امضا کنند. بعد از رد این خواسته، از این دانشجویان خواسته شده فرم هایی را امضا کنند که اعلام می دارند بهایی هستند، و سپس از دانشگاه اخراج می شوند.
گزارشی از شکنجه و بازداشت برخی از فعالین دانشجویی و حقوق بشر
در بخش ضمایم این گزارش نیز به نقض حقوق شماری از دانشجویان، به طور مشخص، به دلیل فعالیت های دانشجویی و یا حقوق بشری پرداخته شده است.
اسماعیل جلیلوند: دانشجو و فعال اجتماعی، که تاکنون چهار بار بازداشت شده است. وی در نهایت در سال ٢٠١١ برای فعالیت های خود از دانشگاه اخراج شده بود. .او در تاریخ ٤ فوریه ٢٠٠٩ ظرف ٢٤ ساعت پس از دستگیری با اتهامات " اقدام علیه امنیت ملی "، " تشویش اذهان عمومی"، " توهین به مقام رهبری و رییس جمهور" و " تبلیغ علیه نظام" مواجه شد.
او می گوید که ١١ روز در سلول انفرادی به سر برده است و ٧-٨ بار به مدت بیشتر از ٦ ساعت در حالیکه چشمانش بسته شده بود مورد بازجویی قرار گرفته است . در نهایت با پرداخت جریمه نقدی آزاد شد در حالیکه هیچ دادگاهی تشکیل نشده بود. آقای جلیلوند بار دیگر پس از گذشت ٤ ماه از بازداشت قبلش در تاریخ ٢٩ ژوئن ٢٠٠٩ دستگیر شد. او خبر داده است که به مدت ٣٠ روز توسط اداره اطالاعات بازداشت شده بود در حالیکه هیچ دسترسی به وکیل نداشته است. در تمام طول بازجویی چشمانش را بسته بودند و وی با اتهامات "توهین به مقامات دولتی"، "اقدام علیه امنیت ملی"، "تبلیغ علیه جمهوری اسلامی "، "تشویش اذهان عمومی" و "توهین به مقام رهبر و رئیس جمهور " محکوم شد. او در دادگاه به مدت یک ساعت از خودش دفاع کرده است. او در حال حاضر از زندان آزاد شده و این کشور را ترک کرده است.
علی عجمی: در ١٠ فوریه ٢٠١٠، توسط وزارت اطلاعات به دلیل شرکت در تظاهرات سال ٢٠٠٩ بازداشت شد. او ٥ روز در انفرادی اداره سپاه پاسداران بدون دسترسی به وکیل به سر برد. پس از آن وی به زندان اوین منتقل شد و به مدت ٤٠ روز در سلول انفرادی به سر برد. وی به دلیل اتهامات "اطلاع رسانی نادرست"، "اقدام علیه ملی امنیت "، " تبلیغ علیه نظام "و" توهین به مقام معظم رهبری" و در مورد نشریات دانشجویی و آنلاین خود بارها به مدت ٨ ساعت در روز در حالیکه چشمانش بسته بود، مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول دوران بازجویی بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است و او را مجبور کرده اند که ساعت ها بایستد و وی و خانواده اش را تهدید می کرده اند. آقای عجمی می گوید که در دادگاه قاضی در خواست وی مبنی بر داشتن وکیل را رد کرد و فقط خارج از دادگاه می تواند وی را ملاقات کند. پس از درخواست تجدید نظر ، وی را به جرم " تبلیغ علیه نظام " و " اقدام علیه امنیت ملی " به دو سال حبس در زندان رجایی شهر محکوم کردند. در طی سپری شدن دوران زندان از مشکلات مالی رنج می برد و مقامات زندان به وی توهین می کردند و او را تحت فشار قرار می دادند. معاون مدیر زندان با زدن سیلی به صورت آقای عجمی باعث پاره شدن پرده ی گوش او و خونریزی شدید از ناحیه گوش وی شد. آقای عجمی پس از آزادیش از زندان طی دریافت نامه ای از دانشگاه متوجه شد که با ادامه تحصیل وی در دانشگاه مخالفت صورت گرفته و وی اخراج شده است .
روژین محمدی: دانشجوی پزشکی در دانشگاه مانیل فیلیپین، بعد از چندین بار بازداشت و بازجویی در ٢٣ نوامبر ٢٠١١ بازداشت شد. وی در فعالیت های دانشجویی و حقوق بشری مشارکت داشته است. نگهداری در سول انفرادی با توهین، بازجویی و ضرب و شتم همراه بوده به گونه ای که بینی وی شکسته و دسترسی به خدمات پزشکی نیز نداشته است. در دوران بازجویی از وی در مورد روابط شخصی و جزئیات روابط جنسی سوال شده است.
محمد پورعبدالله: نیز برای اواین بار در سال ٢٠٠٧ به دلیل فعالیت های دانشجویی بازداشت شد. وی باردیگر در اوایل سال ٢٠٠٩ به دلیل سایر فعالیت هایش بازداشت و در سول انفرادی زندان اوین نگهداری شد. در طول دو هفته وی چندین بار مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مجبور بوده در طول بازجویی برهنه بنشیند. او بعد از ٢٥ روز به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شد. به او اجازه داده شده بود که بعد از ٣٢ روز و در حضور قاضی با مادرش دیدار کند. وی مدتی بعد به زندان قزل حصار منتقل شده بود. حکم ١٢ سال زندان وی در ٢٠١٠ به سه سال زندان کاهش یافت. آقای پورعبدالله سه ماه قبل از تکمیل حکم زندان ازاد شد.
حامد: که در حال تحصیل در دانشگاه سوریه بود در تاریخ ١٩ جون سال ٢٠٠٨ در حالیکه به سفری به ایران آمده بود بازداشت شد. او گزارش داده است که در فرودگاه توسط ماموران لباس شخصی و نیروهای امنیتی به اتهام تاسیس گروه عرب اهواز در سوریه، و فعال بودن علیه جمهوری اسلامی بازداشت شده است. وی پس از بازجویی آزاد شد و بار دیگر در جولای ٢٠٠٨ در منزل شخصی خود در حالیکه چشمانش را بسته بودند با زدن دستبند بازداشت شد و به دفتر امنیتی اهواز منتقل شد و تا ٦ سپتامبر ٢٠٠٨ در سلول انفرادی سپری کرد. ١٠ روز پس از بازجویی با اتهامات "تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران" و "تماس با حزب عربی ناسیونالیستی رفاق " مواجه شد. وی ٢ ماه در بازداشت بود که بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت که برای وی مشکلات جسمی بوجود آمده است. وی اظهار کرد که با توجه به مشکلات جسمی که برای وی بوجود آمده بود به پزشک دسترسی نداشته است. آقای حامد گفت که علاوه بر این مقامات امنیتی من را مجبور کردند که نامه ای بنویسم بر علیه عرب های اهوازی که قصد ایجاد مشکل در کشور را داشتند. وی از داشتن وکیل محروم بود ودر نهایت به قید وثیقه از زندان آزاد شده است.
ناشناس: یک منبع آگاه گزارش داد که (او)، بخشی از یک سازمان دانشجویی کرد بوده که در مورد احقاق حق و حقوق خود به عنوان یک گروه اقلیت در ایران تلاش می کرده است . کمیته انضباطی دانشگاه، او را به دلیل فعالیت در یک نشریه دانشجویی به مدت یک سال از تحصیل محروم کرد. به گزارش این منبع وی در بین تاریخ ماه می و ژوئن ٢٠١٠ حدودا ١١ مرتبه به وزارت اطلاعات احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول این جلسات وی با اتهامات " جدایی طلب"، " جاسوسی"، " توهین به مقام معظم رهبری" مواجه شد. یه گزارش این منبع آگاه وی در حالت چشم بسته مورد بازجویی و توهین قرار گرفته است. وی به "عضویت در اتحادیه دموکراتیک دانشجوی کرد"، " اقدام علیه نظام از طریق انتشار اکاذیب"، "تشویش اذهان عمومی و اخلال در نظم عمومی از طریق سازماندهی تظاهرات" و"مصاحبه با رسانه های خارجی" متهم شد.
گزارش شده که وی به چند ماه زندان، جریمه نقدی و شلاق محکوم شد. در دادگاه تجدید نظر حکم شلاق وی به جریمه نقدی تبدیل شد. گزارش ها حاکی از آن است که وی در دادگاه از داشتن وکیل محروم بوده است. همچنین گزارش شده است که در سال ٢٠١٢ توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده که در زمان دستگیری دچار مشکلات جسمانی شده است. ٣ هفته در سلول انفرادی سپری کرده و در ٦ نوبت مجزا مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول این مدت بار دیگر وی به جاسوسی و عضویت در احزاب سیاسی کردستان متهم شده است. در خواست وی مبنی بر داشتن وکیل رد شده و مورد تمسخر قرار گرفته است. در طول دوران بازجویی وی را به همکاری با دیگر فعالان کرد که با اتهام " تروریست" اعدام شده بودند ربط داده اند و در نهایت پس از ٣ هفته با وثیقه بالا آزاد شده است. او از حضور در دانشگاه محروم شده است و به دیلیل داشتن پرونده قضایی برای پیدا کردن کسب و کار دچار مشکل شده است. منبع آگاه گزارش داده که وی ایران را ترک کرده است.
نوید خانجانی: نیز شهروندی بهائی است که به دلیل فعالیت های مدنی مانند دفاع از حق تحصیل به دوازده سال زندان محکوم شده است. نام وی در فهرستی از اسامی زندانیان بهائی در ایران ذکر شده است.
گفتنی است که این گزارش همچنین به بررسی موارد متعددی از نفض حقوق بشر در ایران در سایر گروه های اجتماعی نیز پرداخته است. انتخابات آزاد و عادلانه، آزادی بیان، تجمعات و تشکل ها، وضعیت فعالین حقوق بشر، بررسی اعدام در ایران، شکنجه، حقوق زنان، اقلیت های قومی، مذهبی و همجنسگرایان از دیگر بخش های گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد ایران می باشد.
گزارش کامل دکتر شهید به زبان انگلیسی را می توانید از اینجا مطالعه کنید.
به گزارش دانشجونیوز، این گزارش در حالی روز گذشته (٢٨ فوریه-١٠ اسفند ماه) منتشر شد، که به موارد متعددی از نقض حقوق دانشجویان و اساتید نیز اشاره شده است.
بخشی از گزارش احمد شهید نیز به حق تحصیل شهروندان ایرانی اختصاص یافته است. دکتر شهید با استناد به گزارش کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت، از حداقل ٩٤٥ مورد محرومیت از تحصیل دانشجویان بعد از سال ١٣٨٤ و اخراج اساتید دانشگاه نام برده است.
دانشگاه علامه طباطبایی و امیرکبیر، پیشتاز سرکوب دانشجویان
در گزارش تازه احمد شهید آمده که علاوه بر محرومیت دسترسی به آموزش برای زنان و اقلیت های مذهبی، دانشجویانی که در فعالیت های سیاسی مشارکت داشته، از حق تحصیل محروم شده اند.
در ادامه این گزارش ذکر شده که "کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت، سازمان دانشجویی ایرانی، در نامه ای به گزارشگر ویژه بر افزایش اقدامات تنبیهی حاکمیت در واکنش به تلاش های صلح آمیز دانشجویان برای بهبود وضعیت آکادمیک و دفاع از حقوق بشر و دانشجویان، و در مواجهه با سازمان ها، نشریات و فعالین دانشجویی تاکید کرده است."
علاوه بر این موارد ذکر شده است که در مدت اخیر سه نشریه و تشکل دانشجویی نیز به اجبار تعطیل شده اند.
محرومیت از ادامه تحصیل دانشجویان با دخالت وزارت اطلاعات
احمد شهید در ادامه در گزارش خود آورده است برخی از "افرادی که برای این گزارش مصاحبه شدند، می گویند در حالی از حق تحصیل در دانشگاه به دلیل فعالیت های سیاسی شان محروم شده اند که نمرات بالایی در ازمون های ورودی دانشگاه ها کسب کرده اند. به طور نمونه یکی از دانشجویان علوم سیاسی با رتبه بالا گزارش داده است که از ورود به مقطع کارشناسی ارشد، تا زمانی که تعهدنامه ای مبنی بر عدم فعالیت سیاسی در دوارن تحصیل را امضا نکرده ، منع شده بود. اگرچه بعدها دسترسی وی برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری رد شد. به وی اطلاع داده شده بود که وزارت اطلاعات نام وی را در فهرست دانشجویان محروم از ادامه تحصیل قرار داده است".
اخراج اساتید دانشگاه در صورت عدم تعهد به ولایت فقیه
"گزارشگر ویژه همچنین نگرانی خود را از ادامه اخراج اساتید دانشگاه در رشته های انسانی به دلیل دیدگاه هایشان ابراز کرده است. بنابر گزارش ها، وزیر علوم کامران دانشجو، ناکید کرده است که در ایران به اساتیدی که به ولایت فقیه متعهد نباشند و یا با کسانی که دیدگاه های سکولار یا لیبرال- دموکراسی دارند نیازی نیست".
محرومیت از تحصیل بهائیان در ایران
در این گزارش همچنین از محرومیت های اجتماعی و اقتصادی اعضای جامعه بهایی در ایران مانند محرومیت از تحصیل در دانشگاه های کشور انتقاد شده است. در نوامبر ٢٠١٢ پنج دانشجوی بهایی؛ فربد محمد زاده از دانشگاه اصفهان، سمیه قلی نژاد از دانشگاه بهشهر، طنین ترابی، نوا حمیدی و مونا اشرفی از دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین؛ توسط مقامات از سه دانشگاه کشور اخراج شده اند.
به چهار تن از این دانشجویان؛ قلی نژاد، ترابی، حمیدی و اشرفی، گفته شده بود که در صورت رد اعتقاد به آیین بهایی اجازه ادامه تحصیل را خواهند یافت. از سه دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین خواسته شده که تعهدنامه ای مبنی بر اینکه مذهب خود را دنبال نمی کنند، امضا کنند. بعد از رد این خواسته، از این دانشجویان خواسته شده فرم هایی را امضا کنند که اعلام می دارند بهایی هستند، و سپس از دانشگاه اخراج می شوند.
گزارشی از شکنجه و بازداشت برخی از فعالین دانشجویی و حقوق بشر
در بخش ضمایم این گزارش نیز به نقض حقوق شماری از دانشجویان، به طور مشخص، به دلیل فعالیت های دانشجویی و یا حقوق بشری پرداخته شده است.
اسماعیل جلیلوند: دانشجو و فعال اجتماعی، که تاکنون چهار بار بازداشت شده است. وی در نهایت در سال ٢٠١١ برای فعالیت های خود از دانشگاه اخراج شده بود. .او در تاریخ ٤ فوریه ٢٠٠٩ ظرف ٢٤ ساعت پس از دستگیری با اتهامات " اقدام علیه امنیت ملی "، " تشویش اذهان عمومی"، " توهین به مقام رهبری و رییس جمهور" و " تبلیغ علیه نظام" مواجه شد.
او می گوید که ١١ روز در سلول انفرادی به سر برده است و ٧-٨ بار به مدت بیشتر از ٦ ساعت در حالیکه چشمانش بسته شده بود مورد بازجویی قرار گرفته است . در نهایت با پرداخت جریمه نقدی آزاد شد در حالیکه هیچ دادگاهی تشکیل نشده بود. آقای جلیلوند بار دیگر پس از گذشت ٤ ماه از بازداشت قبلش در تاریخ ٢٩ ژوئن ٢٠٠٩ دستگیر شد. او خبر داده است که به مدت ٣٠ روز توسط اداره اطالاعات بازداشت شده بود در حالیکه هیچ دسترسی به وکیل نداشته است. در تمام طول بازجویی چشمانش را بسته بودند و وی با اتهامات "توهین به مقامات دولتی"، "اقدام علیه امنیت ملی"، "تبلیغ علیه جمهوری اسلامی "، "تشویش اذهان عمومی" و "توهین به مقام رهبر و رئیس جمهور " محکوم شد. او در دادگاه به مدت یک ساعت از خودش دفاع کرده است. او در حال حاضر از زندان آزاد شده و این کشور را ترک کرده است.
علی عجمی: در ١٠ فوریه ٢٠١٠، توسط وزارت اطلاعات به دلیل شرکت در تظاهرات سال ٢٠٠٩ بازداشت شد. او ٥ روز در انفرادی اداره سپاه پاسداران بدون دسترسی به وکیل به سر برد. پس از آن وی به زندان اوین منتقل شد و به مدت ٤٠ روز در سلول انفرادی به سر برد. وی به دلیل اتهامات "اطلاع رسانی نادرست"، "اقدام علیه ملی امنیت "، " تبلیغ علیه نظام "و" توهین به مقام معظم رهبری" و در مورد نشریات دانشجویی و آنلاین خود بارها به مدت ٨ ساعت در روز در حالیکه چشمانش بسته بود، مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول دوران بازجویی بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته است و او را مجبور کرده اند که ساعت ها بایستد و وی و خانواده اش را تهدید می کرده اند. آقای عجمی می گوید که در دادگاه قاضی در خواست وی مبنی بر داشتن وکیل را رد کرد و فقط خارج از دادگاه می تواند وی را ملاقات کند. پس از درخواست تجدید نظر ، وی را به جرم " تبلیغ علیه نظام " و " اقدام علیه امنیت ملی " به دو سال حبس در زندان رجایی شهر محکوم کردند. در طی سپری شدن دوران زندان از مشکلات مالی رنج می برد و مقامات زندان به وی توهین می کردند و او را تحت فشار قرار می دادند. معاون مدیر زندان با زدن سیلی به صورت آقای عجمی باعث پاره شدن پرده ی گوش او و خونریزی شدید از ناحیه گوش وی شد. آقای عجمی پس از آزادیش از زندان طی دریافت نامه ای از دانشگاه متوجه شد که با ادامه تحصیل وی در دانشگاه مخالفت صورت گرفته و وی اخراج شده است .
روژین محمدی: دانشجوی پزشکی در دانشگاه مانیل فیلیپین، بعد از چندین بار بازداشت و بازجویی در ٢٣ نوامبر ٢٠١١ بازداشت شد. وی در فعالیت های دانشجویی و حقوق بشری مشارکت داشته است. نگهداری در سول انفرادی با توهین، بازجویی و ضرب و شتم همراه بوده به گونه ای که بینی وی شکسته و دسترسی به خدمات پزشکی نیز نداشته است. در دوران بازجویی از وی در مورد روابط شخصی و جزئیات روابط جنسی سوال شده است.
محمد پورعبدالله: نیز برای اواین بار در سال ٢٠٠٧ به دلیل فعالیت های دانشجویی بازداشت شد. وی باردیگر در اوایل سال ٢٠٠٩ به دلیل سایر فعالیت هایش بازداشت و در سول انفرادی زندان اوین نگهداری شد. در طول دو هفته وی چندین بار مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مجبور بوده در طول بازجویی برهنه بنشیند. او بعد از ٢٥ روز به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شد. به او اجازه داده شده بود که بعد از ٣٢ روز و در حضور قاضی با مادرش دیدار کند. وی مدتی بعد به زندان قزل حصار منتقل شده بود. حکم ١٢ سال زندان وی در ٢٠١٠ به سه سال زندان کاهش یافت. آقای پورعبدالله سه ماه قبل از تکمیل حکم زندان ازاد شد.
حامد: که در حال تحصیل در دانشگاه سوریه بود در تاریخ ١٩ جون سال ٢٠٠٨ در حالیکه به سفری به ایران آمده بود بازداشت شد. او گزارش داده است که در فرودگاه توسط ماموران لباس شخصی و نیروهای امنیتی به اتهام تاسیس گروه عرب اهواز در سوریه، و فعال بودن علیه جمهوری اسلامی بازداشت شده است. وی پس از بازجویی آزاد شد و بار دیگر در جولای ٢٠٠٨ در منزل شخصی خود در حالیکه چشمانش را بسته بودند با زدن دستبند بازداشت شد و به دفتر امنیتی اهواز منتقل شد و تا ٦ سپتامبر ٢٠٠٨ در سلول انفرادی سپری کرد. ١٠ روز پس از بازجویی با اتهامات "تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران" و "تماس با حزب عربی ناسیونالیستی رفاق " مواجه شد. وی ٢ ماه در بازداشت بود که بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت که برای وی مشکلات جسمی بوجود آمده است. وی اظهار کرد که با توجه به مشکلات جسمی که برای وی بوجود آمده بود به پزشک دسترسی نداشته است. آقای حامد گفت که علاوه بر این مقامات امنیتی من را مجبور کردند که نامه ای بنویسم بر علیه عرب های اهوازی که قصد ایجاد مشکل در کشور را داشتند. وی از داشتن وکیل محروم بود ودر نهایت به قید وثیقه از زندان آزاد شده است.
ناشناس: یک منبع آگاه گزارش داد که (او)، بخشی از یک سازمان دانشجویی کرد بوده که در مورد احقاق حق و حقوق خود به عنوان یک گروه اقلیت در ایران تلاش می کرده است . کمیته انضباطی دانشگاه، او را به دلیل فعالیت در یک نشریه دانشجویی به مدت یک سال از تحصیل محروم کرد. به گزارش این منبع وی در بین تاریخ ماه می و ژوئن ٢٠١٠ حدودا ١١ مرتبه به وزارت اطلاعات احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول این جلسات وی با اتهامات " جدایی طلب"، " جاسوسی"، " توهین به مقام معظم رهبری" مواجه شد. یه گزارش این منبع آگاه وی در حالت چشم بسته مورد بازجویی و توهین قرار گرفته است. وی به "عضویت در اتحادیه دموکراتیک دانشجوی کرد"، " اقدام علیه نظام از طریق انتشار اکاذیب"، "تشویش اذهان عمومی و اخلال در نظم عمومی از طریق سازماندهی تظاهرات" و"مصاحبه با رسانه های خارجی" متهم شد.
گزارش شده که وی به چند ماه زندان، جریمه نقدی و شلاق محکوم شد. در دادگاه تجدید نظر حکم شلاق وی به جریمه نقدی تبدیل شد. گزارش ها حاکی از آن است که وی در دادگاه از داشتن وکیل محروم بوده است. همچنین گزارش شده است که در سال ٢٠١٢ توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده که در زمان دستگیری دچار مشکلات جسمانی شده است. ٣ هفته در سلول انفرادی سپری کرده و در ٦ نوبت مجزا مورد بازجویی قرار گرفته است. در طول این مدت بار دیگر وی به جاسوسی و عضویت در احزاب سیاسی کردستان متهم شده است. در خواست وی مبنی بر داشتن وکیل رد شده و مورد تمسخر قرار گرفته است. در طول دوران بازجویی وی را به همکاری با دیگر فعالان کرد که با اتهام " تروریست" اعدام شده بودند ربط داده اند و در نهایت پس از ٣ هفته با وثیقه بالا آزاد شده است. او از حضور در دانشگاه محروم شده است و به دیلیل داشتن پرونده قضایی برای پیدا کردن کسب و کار دچار مشکل شده است. منبع آگاه گزارش داده که وی ایران را ترک کرده است.
نوید خانجانی: نیز شهروندی بهائی است که به دلیل فعالیت های مدنی مانند دفاع از حق تحصیل به دوازده سال زندان محکوم شده است. نام وی در فهرستی از اسامی زندانیان بهائی در ایران ذکر شده است.
گفتنی است که این گزارش همچنین به بررسی موارد متعددی از نفض حقوق بشر در ایران در سایر گروه های اجتماعی نیز پرداخته است. انتخابات آزاد و عادلانه، آزادی بیان، تجمعات و تشکل ها، وضعیت فعالین حقوق بشر، بررسی اعدام در ایران، شکنجه، حقوق زنان، اقلیت های قومی، مذهبی و همجنسگرایان از دیگر بخش های گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد ایران می باشد.
گزارش کامل دکتر شهید به زبان انگلیسی را می توانید از اینجا مطالعه کنید.