کیان آذر
در روزهای گذشته اعتراضات در دانشگاه ها وارد فاز تازه ای شده و بیشتر از هفته های پیش شاهد اعتراضات دانشجویان بوده ایم. دانشجویان دانشگاه هنر علیه نصب تابلو حجاب اجباری است، دست به اعتراض زده و انرا کنده اند. در دانشگاه های دیگر علیه تفکیک جنسیتی و فضای بگیر و ببند، اعتراض کرده اند. دانشجویان علیه دستگیری و بازداشت همکلاسیهای خود دست به اعتراض زده و به حراست و وزرات اطلاعات و سرکردگان حکومت اسلامی اولتیماتوم داده اند. با ادامه و پیگیری اعتراضات دانشگاه علوم پزشکی، خبرها حاکی از عقب نشینی جمهوری اسلامی میدهد. ما با نزدیک شدن به 16آذر شاهد گر گرفتن مبارزات
دانشجویان هستیم.همه جا صحبت از 16آذر و اعتراضات دانشجویان و آماده شدن برای این روز و اعتراضات حول وحوش آن است. سری به دانشگاه ها و به مراودات و بحثهای بین دانشجویان که بزنیم، سرک به اینترنت، در وبلاگها و سایتها به فیس بوک و توئیتر که بزنیم، به اخبار رسانه ها که گوش دهیم، بحث از 16آذری، اعتراضی و وسیع و رادیکال است. جامعه بار دیگر این توقع و انتظار را از دانشگاه طلب میکند که دانشجویان مثل همیشه، مردم معترض و انقلابی ایران را نمایندگی کنند و دانشگاه بار دیگر نماینده و بلندگوی سیاسی جامعه ایران باشد. شاید اینطور بنظر بیاید و بعضی ها اینطور بگوبند که جمهوری اسلامی فضای بگیر وببند راه انداخته، فعالین دانشجویی را بازداشت کرده و از بروز و آغاز هر اعتراضی جلوگیری میکند، شاید اینگونه باشد و بخشا حکومت این اقدامات را پیش برده، اما مگر شما با شنیدن اسم جمهوری اسلامی تصویر و انتظار دیگری در ذهنتان شکل میبندد؟مگر جمهوری اسلامی در طول عمر خود عیراز این کارها را انجام داده است؟ حکومتی که شالوده اش را بر سرکوب و خفقان و استبداد بسته اند. اما علیرغم همه اینها ما دیده ایم که مردم ایران و جوانان و دانشجویان این فضا و تلاش مزبوحانه حکومت را شکسته اند و دانشگاه ها و 16آذرها عرصه اعتراضات وسیع بوده است.ما یکبار دیگر میتوانیم که درخشان تر از همیشه سازنده و پیش برنده اعتراضات باشیم و بیشتر از قبل زمین را زیر پای حکومت داغ کنیم. باید 16آذر امسال ویژه تر از همیشه باشد. باید نشان دهیم که دانشگاه و جامعه زنده است . آزادی و برابری بر استبداد و خفقان پیروز است. در این مقطع، تک تک دانشجویان رهبر اعتراضات هستند، رهبر و سازمانده روز16آذر هستند. باید یکصدا بگوییم که ما زندانی سیاسی و دانشجوی زندانی نمیخواهیم،ما این فضای پلیسی،امنیتی و سرکوب را نمیخواهیم، باید فریاد بزنیم که ما حجاب اجباری و تفکیک جنسیتی نمیخواهیم. باید بگوییم که ما نابرابری و فقر نمیخواهیم. ما آزادی و برابری میخواهیم، باید فریاد بزیم که زندگی انسانی،شاد،آزاد و برابر و مرفه برای همگان، حق مسلم ماست و اینرا باید باصدای بلند و رسا و چندهزار نفره در دانشگاه ها و شهرهای ایران در 16آذر فریاد بزنیم.باید یرای این روز بزرگ جمع شویم و برای آن برنامه ریزی و سازماندهی کنیم. جمهوری اسلامی در برابر نسل ما ناتوان و زبون است و ما باید ضربات آخر را به او وارد کنیم.جوانان کمونیست482