روز دوشنبه 3/10/86 خانواده ها ی دانشجویان ساعت 9 صبح در مقابل درب ملاقات زندان اوین جمع شدند تا بلکه بتوانند از مسوولین وقتی برای دیدار با فرزندان خود بگیرند. تک تک خانواده ها اسم ملا قات شونده و ملاقات کننده را در برگه های مخصوص ملاقات نوشته و خواستار دیدار با عزیزانشان شدند. اما آنچه در پاسخ به این درخواستشان شنیدند چیزی نبود جز اینکه بچه ها ممنوع الملاقات اند، آنها همکاری نمی کنند. پس از این دلشکستگی همراه با خشمی فروخورده، مادران و پدران تنها توانستند کمی پول و احیانا لباس برای فرزندان خود بفرستند که البته در مورد لباسها نمی توان مطمئن بود که به دست بچه هایشان خواهد رسید.پس از آن خانواده ها تصمیم گرفتند که برای اعلام خواسته های خود – در درجه اول آزادی و در غیر اینصورت ملاقات با عزیزانشان- و نیز روشن شدن وضعیت فرزندانشان به دفتر آقای شاهرودی، رئیس قوه قضائیه مراجعه کنند. در دفتر آقای شاهرودی آنها با برخورد بسیار نامناسبی روبرو شدند و به آنها گفته شد که کارشان به آقای شاهرودی ربطی ندارد، هر وقت به محکومین حکم دادند آن موقع به آقای شاهرودی مربوط می شود. خانواده ها ساعت 2 بعد ازظهر از هم جدا شدند تا هر یک در تنهایی خود به عزیزی که بی گناه و تنها در این سرمای زمستان و دور از آنها و در پشت دست نیافتنی ترین دیوارها روزها را می شمارد فکر کنند.خانواده های دانشجویان در بند به همراه وکلایشان، فردا ساعت 8.30 به دادگاه انقلاب مراجعه می کنند. همچنین ساعت 1.30 نیز با آقای محمود محمدی قرار ملاقات دارند
ارسال یک نظر
0نظرات
3/related/default