مرسده قائدی: با توجه به اینکه داریم به ۱۶ آذر نزدیک می شویم و دانشحویان با شعار "آزادی برابری، هویت انسانی" به استقبال این روز می روند و در اعتراضاتشان شعارهای رادیکالی مطرح می کنند، اوضاع سیاسی ایران را در آستانه ۱۶ آذر چگونه می بینید؟
شهلا دانشفر: آزادی برابری هویت انسانی، این نشان دهنده شرایطی است که به استقبال ۱۶ آذر می رویم. و اتفاقاتی که در بخش های مختلف جامعه افتاده. در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر می رویم که جامعه در التهاب مبارزه می سوزد. به کارگران هفت تپه نگاه می کنیم و مبارزاتشان که هنوز درگیر ساختن تشکل های کارگریشان هستند، ۱۲۰۰۰ کارگر کشت و صنعت کارون را می بینیم که هنوز درگیر مبارزه هستند و همچنین کارگران فاز ۹ و ۱۰ عسلویه همزمان در گیر اعتراض و مبارزه هستند. و در جنبش دانشجویی هم شاهدیم که چه اتفاقات بزرگی افتاده که از یک طرف اوضاع جامعه را تغییر می دهد و از یک طرف آئینه اوضاع جامعه است. مثلا در تجمعی که در دانشگاه پلی تکنیک برپا شد شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد در کنار شعار سوسیالیسم یا بربریت، جنیش دانشجویی متحد جنبش کارگری و معلمان و زنان مطرح شد. این شعار ها و مطالبات در کنار هم نشان دهنده وضعیت سیاسی امروز ایران هستند. بطور واقعی این جنبش ها به هم مربوطند و ما شاهد شعار "آزادی برابری هویت انسانی" هستیم که یک تصویر واقعی از جنبش انقلابی به ما می دهد که ما در بطن آن قرار داریم و بازیگرانش هستیم. این ها دارند می گویند جامعه چه مطالباتی دارد، جامعه می خواهد جمهوری اسلامی را به زیر بکشد و دارد آلترناتیو خودش را با "هویت انسانی" بیان می کند. این شرایطی است که ما در آن به استقبال ۱۶ آذر می رویم و بدون شک تاثیرات خود را بر ۱۶ آذر خواهد گذاشت.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی آلان با چه موقعیتی دارد به استقبال ۱۶ آذر می رود؟نوید مینائی: همین وضعیتی که شهلا دانشفر از جامعه توصیف کرد به صورتی در دانشگاه هم برقرار است و دانشگاه هم به عنوان بخشی از جامعه دارد آن را ادامه می دهد و پیش می برد. به صورت بیانیه های آتشین سوسیالیستی و شعار های رادیکال و صف بندی هایی که چپ و راست کاملا در آن جدا شده اند. البته هنوز در دانشگاه مسائلی هست که جامعه چند سال پیش با آنها تسویه حساب کرده است مثلا تتمه های ۲ خرداد و کلا جنبش اصلاحات که هنوز در دانشگاه تقلاهایی می کنند و دست و پایی می زنند. البته با تلاش زیاد سیاسی، نظری و عملی ای که در عرض ۲،۳ سال گذشته انجام شده این گرایشات کاملا از موقعیت پائینی برخوردارند. چپ در دانشگاه بسیار محبوب شده و راه حل چپ توسط بدنه دانشجویی پذیزفته شده است. دانشجو امروز دیگر هیچ توهمی ندارد که کروبی یا منتظری یا فلان نماینده اقلیت مجلس برایش کاری بکند علاوه بر اینکه در صحن سیاسی جامعه نیز مردم متوجه این موضوع شده اند از طرفی در دانشگاه بدنه دانشجوایی شعار های چپ و رادیکال را می بینند همان شعار هایی که شما اشاره کردید و انتحاب می کند. همین باعث موقعیت ویژه ایی برای چپ در دانشگاه شده است. در دانشگاه چپ توانسته خود را علنا مطرح کند و انتخاب شود. این موقعیت ویژه و برتر را فعالین چپ که طیفی هستند از فعالین منفرد تا گروه های چپی که رسما و علنا در دانشگاه ها فعالیت می کنند باید دریابند و از آن استفاده کنند. این موقعیت دانشگاه در آستانه ۱۶ آدر امسال است و به ما نشان می دهد گام بعدی نسبت به ۱۶ آذر سال گذشته چیست. ۱۶ آذری که شعار "سوسیالیسم یا بربریت " را بالا برد و در کنار سایر فعالیت های چپ موقعیت چپ در دانشگاه کاملا تثبیت شد. گام بعدی برای ۱۶ آذر امسال باید هم باعث حفظ و ارتقای موقعیت چپ در دانشگاه باشد و هم ادامه دهنده و پیش برنده اعتراضات اجتماعی در دانشگاه باشد.
مرسده قائدی: نقطه قوت چپ در دانشگاه نسبت به سال های گدشته، حتی در دوران جمهوری اسلامی چیست؟شهلا دانشفر: نوید مینائی گفت در دانشگاه اختلافاتی هست، بستگی دارد از چه زاویه ایی نگاه کنیم. اگر دانشگاه را از جامعه جدا کنیم ممکن این تصویر را داشته باشیم که تشتت و اختلاف هست و ممکن است در ۱۶ آذر تاثیر داشته باشد. ولی وقتی موقعیت چپ در دانشگاه را در متن جامعه می بینیم آتوقت یک تصویر دیگری خواهیم دید. به نظر من ما شاهد رشد جلو آمدن جنبش دانشجویی و رادیکالیسم در آن هستیم. همین بحث هایی که در طیف چپ دانشگاه هست ناشی از شفافیت یافتن و پلاریزاسیون خود چپ هست که به نظرم این یک پیشروی است برای چپ. خود ما در این پروسه نقش داشته ایم. و همانطور که نوید گفت که چپ به طور علنی به عنوان دانشجویان سوسیالیست فلان دانشگاه می آیند و بیانیه می دهند و شعار "یک کره ارض یک نژاد انسانی" می دهند این بیانگر چپ در دل این جامعه است. بنا بر این وقتی تصویر کاملی از اوضاع داری و می بینی دانشگاه کجای جامعه و تحولات آن قرار دارد که به نظر من این موقعیت دانشگاه بی سابقه است.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی خودش تاثیر گذار است یا از جنبش های دیگر تاثیر می گیرد؟شهلا دانشفر: هر دو. اعتراضات دانشجویی فضای جامعه را عوض می کند، همانطور که دیدیم ۱۸ تیر یک نقطه عطفی بود در جنبش سرنگونی .همانطور که گفتم دانشگاه آئینه وضعیت اجتماعیست و وضعیت جامعه را زود تر از هر جا در دانشگاه می توانیم ببینیم و در دانشگاه به درست از پیوند جنبش های دیگر با هم صحبت میشود. جنبش دانشجویی در ایران مثل جنبش دانشجویی در سایرکشور ها نیست مثلا در اروپا که بیشتر برسر مسائل صنفی ست. جنبش دانشجویی در ایران عمیقا با مسائل اجتماعی گره خورده و نمایانگراوضاع آنست، به همان درجه که جامعه قطبی شده دانشگاه هم چپ تر و رادیکالتر میشود. و همانطورکه نوید اشاره کرد دیگر انجمن اسلامی و تحکیم وراست را زده کنار ودیگرحرف از تشکل های سوسیالیستی و تشکلات مستقل سراسری دانشجویی و این شکل از تشکلات است.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی برای ۱۶ آذر چه باید بکند؟ چون یکی از دانشجویان مصاحبه ایی کرده و گفته پلاتفرم نداریم. این بحث پلاتفرم نداریم چیست؟ نوید مینائی: باید برای جواب دادن به این سوال به فضای دانشگاه نگاه کرد. بینید همین شعار هایی که ما اینجا داریم می گوییم. شعارهائیست که ما روی پلاکاردهای دانشجوها دیده ایم و نقطه مشترک اعتراضات دانشجوئیست. مثلا می گوییم دانشگاه اصفهان یادمان می آید"آزادی برابری هویت انسانی" میگوییم دانشگاه تهران "سوسیالیسم یا بر بریت" پلی تکنیک"آزادی برابری" مازندران"لغو مجازات اعدام" و غیره یعنی همه اینها در یک زمینه مشترک چپ دارند مطرح می شوند و به جلو می روند. من می گویم پلاتفرم را باید از همین جا گرفت. کسانی که می گویند پلاتفرم نداریم شاید روی اختلافات تکیه میکنند. بالاخره در دانشگاه بین چپ ها هم اختلافات هست البته اختلافاتی که می شود در سطوح دیگری پیش برد مثلا در بحث های نظری شان یا در سطح وبلاگ ها و وب سایت های دانشجویی. این اختلافات باعث رشد و گسترش چپ خواهد شد باعث روشن تر شدن نقاط مشترک و ارتقای سطح دانش چپ می شود و جایگاه هر طیفی معلوم می شود. ولی همانطور که گفتم چپ نقاط مشترک زیادی دارد که در شعار ها و بیانیه هاشان مطرح شده و پلاتفرم چپ برای ۱۶ آذر از دل همین نقاط مشترک در می آید. در حال حاضر در اکثر دانشگاه های ایران فعالین چپ علنا در حال فعالیت هستند به نظرم یک کار مفید اینست که دانشجویان دانشگاه های مختلف با هم تماس بگیرند و کمیته ۱۶ آذر تشکیل بدهند با هم بحث کنند و بیانیه های مشترک و شعارهای ۱۶ آذر را تعیین کنند. حتی شکل و روز برگزاری را نیز مشترکا تصمیم بگیرند. این شکل کار صرفا برای قشنگی کار نیست. این تماس ها و بحث ها و پلاتفرم مشترک درآوردن ها می تواند ادامه کاری را تضمین کند و از دل همین یک تشکل سراسری و مستقل دانشجویی متولد بشود.
مرسده قائدی: در ادامه همین بحث، بحث این مطرح شده که می گوید، ما حزب نداریم. نظر شما چیست؟شهلا دانشفر: از من اگر بپرسید می گویم حزب هست. حزب کمونیست کارگری بخش متعین چپی ست که مشخصاتش روشن است. چپی که می گوید اعدام نه، چپی که میگوید سوسیالیسم و سوسیالیسم یعنی رهایی انسان، چپی که می گوید جقوق انسان چهانشمول است. بنا بر این من توصیه ام به دوستان اینست که بیایند و به این حزب بپیوندند و این فراخوانی سیاسی ست. اضاع خطیری در پیش داریم و هر فعالی به هر درجه پیش برنده این سیاست ها و افق ها باشد من خودم را کنارش می بینم و احساس می کنم ما یک جنبش هستیم.
مرسده قائدی: شما چه تاکیدات ویژه ایی دارید برای ۱۶ آذر؟شهلا دانشفر: مسئله مهم همان پلاتفرم مشترک برای ۱۶ آذر است. اگر این چپ را بگذاریم کنار اتفاقی در ۱۶ آذر نمی افتد پارسال هم نمی افتاد. بنا بر این حطاب من به این فعالین چپ است که با ابتکار خود سازنده ۱۶ آذر و ۱۸ تیر ها هستند. به نظر من اینها مسئولیت دارند در این اوضاع سیاسی. ۱۶ آذر امسال باید مهر شرایط امروز را بر خود داشته باشد. الان خطر جنگ دارد جامعه ایران را تهدید می کند. آن چیزی که می تواند در مقابل این وضعیت باشد اعتراضات جامعه و مبارزه مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی ست. و به این اعتبار هم ۱۶ آذر مهم است. در شرایطی که خطر جنگ و تحریم های اقتصادی جامعه ایران را تهدید می کند دانشگاه باید آئینه اعتراضات مردم برای جلوگیری از این وضعیت باشد. یعنی باید مبارزه مردم علیه جمهوری اسلامی را منعکس کند. در عین حال دانشگاه باید منعکس کنند هژمونی چپ و رادیکالیسم در سطح جامعه باشد. باید نشان بدهد مردم در ایران جامعه ایی مدرن و انسانی می خواهند، این را باید در پلاکاردها و در شعارهایش دید. ۱۶ آذر پارسال به ما الگو داد ما باید خودمان را وصل نگهداریم به آن سنت . اینطور نیست که هر سال ۱۶ آذر از صفر شروع کنیم ما ۱۶ آذر سرخ پارسال را داشته ایم و امسال هم باید همان رنگ و همان رادیکالیسم را ادامه داد. و همانطور که نوید گفت دانشجویان چپ مسئولیت خود را در قبال جامعه درک بکنند و متحد عمل بکنند و پلاتفرم مشترک تهیه کنند و بیانیه هاشان را از الان آماده کنند که قدرتمند به سراغ ۱۶ آذر برویم.
مرسده قائدی: آخرین توصیه شما در این برنامه برای فعالین چپ برای برگذاری ۱۶ آذر چیست؟نوید مینائی: یک بار دیگر بر اتحاد عمل حول یک پلاتفرم رادیکال و سوسیالیستی تاکید میکنم. ببینید الان در دانشگاه ها دانشجویان چپ علنا دارند فعالیت می کنند با اسم و رسم. وسایل ارتباط جمعی هم در احتیار دارند. به نظرم از الان با هم تماس بگیرند، پلاتفرم و بیانیه هایشا را تهیه کنند و برای رسیدن به نقاط مشترک بحث کنند که این می تواند به ایجاد یک تشکل مستقل و سراسری دانشجویی کمک کند که باعث ایچاد یک صف قدرتمند از دانشجویان در مقابل تعرضات حکومت خواهد شد شهلا دانشفر: به نظرم شعار "زندانی سیاسی آزاد باید گردد " نیز باید در ۱۶ آذر امسال نشان دهد که جامعه دارد می رود به سمتی که دارد درب زندان ها را باز می کند. این شعار شعاری محوریست. الان ۳ دانشجوی ما در زندان ها هستند، فعالین کارگری و معلمان در زندان هستند. ۱۶ آذر باید نشان بدهد که جامعه می خواهد این چماق را از سرش بردارد و می خواهد برود برای به زیر کشیدن حکومت اسلامی.
شهلا دانشفر: آزادی برابری هویت انسانی، این نشان دهنده شرایطی است که به استقبال ۱۶ آذر می رویم. و اتفاقاتی که در بخش های مختلف جامعه افتاده. در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر می رویم که جامعه در التهاب مبارزه می سوزد. به کارگران هفت تپه نگاه می کنیم و مبارزاتشان که هنوز درگیر ساختن تشکل های کارگریشان هستند، ۱۲۰۰۰ کارگر کشت و صنعت کارون را می بینیم که هنوز درگیر مبارزه هستند و همچنین کارگران فاز ۹ و ۱۰ عسلویه همزمان در گیر اعتراض و مبارزه هستند. و در جنبش دانشجویی هم شاهدیم که چه اتفاقات بزرگی افتاده که از یک طرف اوضاع جامعه را تغییر می دهد و از یک طرف آئینه اوضاع جامعه است. مثلا در تجمعی که در دانشگاه پلی تکنیک برپا شد شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد در کنار شعار سوسیالیسم یا بربریت، جنیش دانشجویی متحد جنبش کارگری و معلمان و زنان مطرح شد. این شعار ها و مطالبات در کنار هم نشان دهنده وضعیت سیاسی امروز ایران هستند. بطور واقعی این جنبش ها به هم مربوطند و ما شاهد شعار "آزادی برابری هویت انسانی" هستیم که یک تصویر واقعی از جنبش انقلابی به ما می دهد که ما در بطن آن قرار داریم و بازیگرانش هستیم. این ها دارند می گویند جامعه چه مطالباتی دارد، جامعه می خواهد جمهوری اسلامی را به زیر بکشد و دارد آلترناتیو خودش را با "هویت انسانی" بیان می کند. این شرایطی است که ما در آن به استقبال ۱۶ آذر می رویم و بدون شک تاثیرات خود را بر ۱۶ آذر خواهد گذاشت.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی آلان با چه موقعیتی دارد به استقبال ۱۶ آذر می رود؟نوید مینائی: همین وضعیتی که شهلا دانشفر از جامعه توصیف کرد به صورتی در دانشگاه هم برقرار است و دانشگاه هم به عنوان بخشی از جامعه دارد آن را ادامه می دهد و پیش می برد. به صورت بیانیه های آتشین سوسیالیستی و شعار های رادیکال و صف بندی هایی که چپ و راست کاملا در آن جدا شده اند. البته هنوز در دانشگاه مسائلی هست که جامعه چند سال پیش با آنها تسویه حساب کرده است مثلا تتمه های ۲ خرداد و کلا جنبش اصلاحات که هنوز در دانشگاه تقلاهایی می کنند و دست و پایی می زنند. البته با تلاش زیاد سیاسی، نظری و عملی ای که در عرض ۲،۳ سال گذشته انجام شده این گرایشات کاملا از موقعیت پائینی برخوردارند. چپ در دانشگاه بسیار محبوب شده و راه حل چپ توسط بدنه دانشجویی پذیزفته شده است. دانشجو امروز دیگر هیچ توهمی ندارد که کروبی یا منتظری یا فلان نماینده اقلیت مجلس برایش کاری بکند علاوه بر اینکه در صحن سیاسی جامعه نیز مردم متوجه این موضوع شده اند از طرفی در دانشگاه بدنه دانشجوایی شعار های چپ و رادیکال را می بینند همان شعار هایی که شما اشاره کردید و انتحاب می کند. همین باعث موقعیت ویژه ایی برای چپ در دانشگاه شده است. در دانشگاه چپ توانسته خود را علنا مطرح کند و انتخاب شود. این موقعیت ویژه و برتر را فعالین چپ که طیفی هستند از فعالین منفرد تا گروه های چپی که رسما و علنا در دانشگاه ها فعالیت می کنند باید دریابند و از آن استفاده کنند. این موقعیت دانشگاه در آستانه ۱۶ آدر امسال است و به ما نشان می دهد گام بعدی نسبت به ۱۶ آذر سال گذشته چیست. ۱۶ آذری که شعار "سوسیالیسم یا بربریت " را بالا برد و در کنار سایر فعالیت های چپ موقعیت چپ در دانشگاه کاملا تثبیت شد. گام بعدی برای ۱۶ آذر امسال باید هم باعث حفظ و ارتقای موقعیت چپ در دانشگاه باشد و هم ادامه دهنده و پیش برنده اعتراضات اجتماعی در دانشگاه باشد.
مرسده قائدی: نقطه قوت چپ در دانشگاه نسبت به سال های گدشته، حتی در دوران جمهوری اسلامی چیست؟شهلا دانشفر: نوید مینائی گفت در دانشگاه اختلافاتی هست، بستگی دارد از چه زاویه ایی نگاه کنیم. اگر دانشگاه را از جامعه جدا کنیم ممکن این تصویر را داشته باشیم که تشتت و اختلاف هست و ممکن است در ۱۶ آذر تاثیر داشته باشد. ولی وقتی موقعیت چپ در دانشگاه را در متن جامعه می بینیم آتوقت یک تصویر دیگری خواهیم دید. به نظر من ما شاهد رشد جلو آمدن جنبش دانشجویی و رادیکالیسم در آن هستیم. همین بحث هایی که در طیف چپ دانشگاه هست ناشی از شفافیت یافتن و پلاریزاسیون خود چپ هست که به نظرم این یک پیشروی است برای چپ. خود ما در این پروسه نقش داشته ایم. و همانطور که نوید گفت که چپ به طور علنی به عنوان دانشجویان سوسیالیست فلان دانشگاه می آیند و بیانیه می دهند و شعار "یک کره ارض یک نژاد انسانی" می دهند این بیانگر چپ در دل این جامعه است. بنا بر این وقتی تصویر کاملی از اوضاع داری و می بینی دانشگاه کجای جامعه و تحولات آن قرار دارد که به نظر من این موقعیت دانشگاه بی سابقه است.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی خودش تاثیر گذار است یا از جنبش های دیگر تاثیر می گیرد؟شهلا دانشفر: هر دو. اعتراضات دانشجویی فضای جامعه را عوض می کند، همانطور که دیدیم ۱۸ تیر یک نقطه عطفی بود در جنبش سرنگونی .همانطور که گفتم دانشگاه آئینه وضعیت اجتماعیست و وضعیت جامعه را زود تر از هر جا در دانشگاه می توانیم ببینیم و در دانشگاه به درست از پیوند جنبش های دیگر با هم صحبت میشود. جنبش دانشجویی در ایران مثل جنبش دانشجویی در سایرکشور ها نیست مثلا در اروپا که بیشتر برسر مسائل صنفی ست. جنبش دانشجویی در ایران عمیقا با مسائل اجتماعی گره خورده و نمایانگراوضاع آنست، به همان درجه که جامعه قطبی شده دانشگاه هم چپ تر و رادیکالتر میشود. و همانطورکه نوید اشاره کرد دیگر انجمن اسلامی و تحکیم وراست را زده کنار ودیگرحرف از تشکل های سوسیالیستی و تشکلات مستقل سراسری دانشجویی و این شکل از تشکلات است.
مرسده قائدی: جنبش دانشجویی برای ۱۶ آذر چه باید بکند؟ چون یکی از دانشجویان مصاحبه ایی کرده و گفته پلاتفرم نداریم. این بحث پلاتفرم نداریم چیست؟ نوید مینائی: باید برای جواب دادن به این سوال به فضای دانشگاه نگاه کرد. بینید همین شعار هایی که ما اینجا داریم می گوییم. شعارهائیست که ما روی پلاکاردهای دانشجوها دیده ایم و نقطه مشترک اعتراضات دانشجوئیست. مثلا می گوییم دانشگاه اصفهان یادمان می آید"آزادی برابری هویت انسانی" میگوییم دانشگاه تهران "سوسیالیسم یا بر بریت" پلی تکنیک"آزادی برابری" مازندران"لغو مجازات اعدام" و غیره یعنی همه اینها در یک زمینه مشترک چپ دارند مطرح می شوند و به جلو می روند. من می گویم پلاتفرم را باید از همین جا گرفت. کسانی که می گویند پلاتفرم نداریم شاید روی اختلافات تکیه میکنند. بالاخره در دانشگاه بین چپ ها هم اختلافات هست البته اختلافاتی که می شود در سطوح دیگری پیش برد مثلا در بحث های نظری شان یا در سطح وبلاگ ها و وب سایت های دانشجویی. این اختلافات باعث رشد و گسترش چپ خواهد شد باعث روشن تر شدن نقاط مشترک و ارتقای سطح دانش چپ می شود و جایگاه هر طیفی معلوم می شود. ولی همانطور که گفتم چپ نقاط مشترک زیادی دارد که در شعار ها و بیانیه هاشان مطرح شده و پلاتفرم چپ برای ۱۶ آذر از دل همین نقاط مشترک در می آید. در حال حاضر در اکثر دانشگاه های ایران فعالین چپ علنا در حال فعالیت هستند به نظرم یک کار مفید اینست که دانشجویان دانشگاه های مختلف با هم تماس بگیرند و کمیته ۱۶ آذر تشکیل بدهند با هم بحث کنند و بیانیه های مشترک و شعارهای ۱۶ آذر را تعیین کنند. حتی شکل و روز برگزاری را نیز مشترکا تصمیم بگیرند. این شکل کار صرفا برای قشنگی کار نیست. این تماس ها و بحث ها و پلاتفرم مشترک درآوردن ها می تواند ادامه کاری را تضمین کند و از دل همین یک تشکل سراسری و مستقل دانشجویی متولد بشود.
مرسده قائدی: در ادامه همین بحث، بحث این مطرح شده که می گوید، ما حزب نداریم. نظر شما چیست؟شهلا دانشفر: از من اگر بپرسید می گویم حزب هست. حزب کمونیست کارگری بخش متعین چپی ست که مشخصاتش روشن است. چپی که می گوید اعدام نه، چپی که میگوید سوسیالیسم و سوسیالیسم یعنی رهایی انسان، چپی که می گوید جقوق انسان چهانشمول است. بنا بر این من توصیه ام به دوستان اینست که بیایند و به این حزب بپیوندند و این فراخوانی سیاسی ست. اضاع خطیری در پیش داریم و هر فعالی به هر درجه پیش برنده این سیاست ها و افق ها باشد من خودم را کنارش می بینم و احساس می کنم ما یک جنبش هستیم.
مرسده قائدی: شما چه تاکیدات ویژه ایی دارید برای ۱۶ آذر؟شهلا دانشفر: مسئله مهم همان پلاتفرم مشترک برای ۱۶ آذر است. اگر این چپ را بگذاریم کنار اتفاقی در ۱۶ آذر نمی افتد پارسال هم نمی افتاد. بنا بر این حطاب من به این فعالین چپ است که با ابتکار خود سازنده ۱۶ آذر و ۱۸ تیر ها هستند. به نظر من اینها مسئولیت دارند در این اوضاع سیاسی. ۱۶ آذر امسال باید مهر شرایط امروز را بر خود داشته باشد. الان خطر جنگ دارد جامعه ایران را تهدید می کند. آن چیزی که می تواند در مقابل این وضعیت باشد اعتراضات جامعه و مبارزه مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی ست. و به این اعتبار هم ۱۶ آذر مهم است. در شرایطی که خطر جنگ و تحریم های اقتصادی جامعه ایران را تهدید می کند دانشگاه باید آئینه اعتراضات مردم برای جلوگیری از این وضعیت باشد. یعنی باید مبارزه مردم علیه جمهوری اسلامی را منعکس کند. در عین حال دانشگاه باید منعکس کنند هژمونی چپ و رادیکالیسم در سطح جامعه باشد. باید نشان بدهد مردم در ایران جامعه ایی مدرن و انسانی می خواهند، این را باید در پلاکاردها و در شعارهایش دید. ۱۶ آذر پارسال به ما الگو داد ما باید خودمان را وصل نگهداریم به آن سنت . اینطور نیست که هر سال ۱۶ آذر از صفر شروع کنیم ما ۱۶ آذر سرخ پارسال را داشته ایم و امسال هم باید همان رنگ و همان رادیکالیسم را ادامه داد. و همانطور که نوید گفت دانشجویان چپ مسئولیت خود را در قبال جامعه درک بکنند و متحد عمل بکنند و پلاتفرم مشترک تهیه کنند و بیانیه هاشان را از الان آماده کنند که قدرتمند به سراغ ۱۶ آذر برویم.
مرسده قائدی: آخرین توصیه شما در این برنامه برای فعالین چپ برای برگذاری ۱۶ آذر چیست؟نوید مینائی: یک بار دیگر بر اتحاد عمل حول یک پلاتفرم رادیکال و سوسیالیستی تاکید میکنم. ببینید الان در دانشگاه ها دانشجویان چپ علنا دارند فعالیت می کنند با اسم و رسم. وسایل ارتباط جمعی هم در احتیار دارند. به نظرم از الان با هم تماس بگیرند، پلاتفرم و بیانیه هایشا را تهیه کنند و برای رسیدن به نقاط مشترک بحث کنند که این می تواند به ایجاد یک تشکل مستقل و سراسری دانشجویی کمک کند که باعث ایچاد یک صف قدرتمند از دانشجویان در مقابل تعرضات حکومت خواهد شد شهلا دانشفر: به نظرم شعار "زندانی سیاسی آزاد باید گردد " نیز باید در ۱۶ آذر امسال نشان دهد که جامعه دارد می رود به سمتی که دارد درب زندان ها را باز می کند. این شعار شعاری محوریست. الان ۳ دانشجوی ما در زندان ها هستند، فعالین کارگری و معلمان در زندان هستند. ۱۶ آذر باید نشان بدهد که جامعه می خواهد این چماق را از سرش بردارد و می خواهد برود برای به زیر کشیدن حکومت اسلامی.
Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o dinheiro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o Cresce.Net(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. If is possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll, I thank. Good bye friend.
پاسخ دادنحذف