اخباردانشجویی
دانشجويان محكوم به تعليق و توبيخ دانشگاه آزاد واحد سنندج نسبت به احكام خود اعتراض كردند
تهران- خبرگزاري كار ايران
تهران- خبرگزاري كار ايران
دانشجويان محكوم به تعليق و توبيخ دانشگاه آزاد واحد سنندج، در بيانيهاي به احكام صادره براي خود اعتراض كردند.به گزارش "ايلنا"، در بيانيه اين دانشجويان آمده است: ما دانشجويان دانشگاه آزاد سنندج بنا به رسالت خود از تعرض همهجانبه نسبت به فعالان دانشجويي و سياسي كشور در تجمع اعتراضي روز 23 آذر ماه 85 دانشگاه آزاد سنندج، مراتب اعتراض خود را به گوش همگان رسانديم. در اين راستا بعد از گذشت حدود يكماه از اين واقعه، روز شنبه، 16 دي ماه هشت نفر از فعالان تشكل دانشجويي «هاوري» طي احكامي سنگين و بيسابقه از طرف كميته انضباطي اين دانشگاه از دو ترم تعليق و تبعيد به دانشگاه ديگر تا توبيخ كتبي و درج پرونده ابلاغ شد.اين بيانيه با اشاره به احكام صادره براي اين دانشجويان ميافزايد: ما دانشجويان محكوم به تعليق و توبيخ، اعتراض خود را نسبت به احكام صادره را كه بدون هيچگونه حق دفاعي، از طرف كميته انضباطي دانشگاه بوده، محكوم ميكنيم و از تمامي فعالان دانشجويي و سياسي و مدافعان حقوق بشر ميخواهيم كه در برابر اين تعرض بيسابقه ساكت نمانند و مراتب اعتراض خود را نسبت به محكوم كردن اين احكام ابراز دارند.بر اساس اين گزارش، كميته حقوق بشر اتحاديه دموكراتيك دانشجويان كرد نيز در بيانيه جداگانهاي به اين احكام اعتراض كرد.در بيانيه كميته حقوق بشر اتحاديه دموكراتيك دانشجويان كرد با اشاره به فشار هميشگي به جنبش دانشجويي، اين فشارها را ناشي از بيداري و پويايي اين جنبش ارزيابي شده و آمده است: در آخرين اقداماتي كه در اين راستا انجام گرفت، هشت نفر از اعضاي اتحاديه دموكراتيك دانشجويان كرد و فعالان دانشجويي دانشگاه آزاد سنندج، با حكمهاي سنگيني روبرو شدند، اين احكام در وضعيتي صادر ميشود كه به هيچ وجه محاكمهاي در كار نبوده و هيچ فرصتي براي دفاع به اين اعضا داده نشده است. اين در حالي است كه دو تن ديگر از اعضاي اين اتحاديه از دانشگاه كردستان با حكم حبس روبرو شدند.كميته حقوق بشر اتحاديه دموكراتيك دانشجويان كرد در بيانيه خود اين اقدام را تأسفانگيز خوانده و افزوده است: اكنون بسيار تاسفبرانگيزتر آنكه اين تفكر قرون وسطايي از اتاق مسؤولان دانشگاه‌ها بهويژه دانشگاه آزاد سنندج سر بيرون ميآورد.دانشگاه آزاد واحد سنندج، سوران حسيني به دو ترم تعليق، با احتساب سنوات و تغيير محل تحصيل، پيمان نعمتي به يك ترم تعليق، با احتساب سنوات و تغيير محل تحصيل، احسان احمدي به يك ترم تعليق، با احتساب سنوات و تغيير محل تحصيل، اكو قيصري به يك ترم تعليق، با احتساب سنوات و تغيير محل تحصيل، كامران رحماني به يك ترم تعليق، با احتساب سنوات و تغيير محل تحصيل، خسرو الهي به توبيخ كتبي و درج در پرونده، ياسر گلي به توبيخ كتبي و درج در پرونده و كورش مرب به توبيخ كتبي و درج در پرونده، محكوم كرد
وضعيت جسمانی دکتر حسام فيروزی وخيم است
خبرنامه امیرکبیر: دکتر حسام فيروزي به سبب مشکلاتي تنفسي و قلبي که دارد در بند ۳۵۰ اوين دچار مشکل شده و وي را با برانکارد به بهداري اوين منتقل کرده اند، وضعيت جسماني دکتر حسام فيروزي وخيم گزارش شده است .
دكتر حسام فيروزي چند ماه پيش نيز در بند ۲۰۹ اوين مورد بازجويي قرار گرفته بود. اما در آن نوبت پس از گذشت ۲ روز آزاد شد. حسام فيروزي اين بار به دادگاه انقلاب احضار شد و پس از صدور قرار وثيقه براي وي، بلافاصله به بند ۲۰۹ اوين منتقل شد. لازم به ذكر است اتهام دكتر حسام فيروزي معالجه احمد باطبي و نگه داري او در منزلش عنوان شده است.
از تمامي فعالين مدافع حقوق بشر می خواهیم که براي آزادي وي تلاش کنند
بیانیه احمد باطبی در خصوص دستگیری دکتر حسام فیروزی
پیک ایران
دوشنبه مورخ 16/10/1385 دکتر حسام فیروزی ، پزشک شریف و متعهد معالج من، توسط دادگاه انقلاب تهران احضار و سپس دستگیر شد.هر چند این دستگیری مسبوق به سابقه بوده است ، اما نوع و عنوان عجیب اتهام منتسب به ایشان ( پناه دادن به زندانی فراری و معالجه ی او) توضیحاتی را نیازمند است که بدین وسیله حضور همگان اعلام می گردد. عدم بازگشت من به زندان هیچگاه فرار محسوب نمی شود ، چرا که پس از گذشت سالهای زندان و مسئله تحصیل ، ازدواج و عد م امکان فعالیت اقتصاد یم از درون زندان مرا با مشکلات فراوانی خصوصا" در حوزه ی اقتصادی مواجه کرده بود . تقاضای من برای دریافت مرخصی نیز به صورت پیاپی از ناحیه مرجع قضایی رد می شد ، از این رو بعد از اعطاء اولین مرخصی 5 روزه ی نوروزی در سال 84 و قبل از خروج از زندان به مسئولین اعلام نمود م که به دلیل مشکلات فوق ا لذکر به زندان باز نخواهم گشت ، چرا که می بایست برای امرار معاش مدتی را کارمی کردم با این وجود قبل از خروج از زندان آدرس محل سکونتم را به زندان اعلام کردم . این آدرس همان آدرسی بود که در طول مدت حضورم در خارج از زندان ساکن آن بودم . آدرس محل کارم نیز مشخص بود و نیز در محافل مختلف بد ون کوچکترین پرده ای حضور داشتم و ارتباطم با افراد مختلف آشکار و آزاد بود.لذا مرجع قضایی و امنیتی هرگاه که تمایل داشت می توانست بامن تماس برقرارکرده ومن رااحضاریا دستگیر کرده وبه زندان بازگرداند که این کار را نیز بدون دغدغه انجام داد.عدم بازگشت من به زندان ( با تاکید بر این موضوع که هیچگاه جرم و محکومیت ظالمانه ای را که به من تحمیل شده قبول نداشته و ندارم ) به دلیل اجبار و عدم امکان دریافت مرخصی مانند یک زندانی عادی و مشکلات به وجود آمده در طول سالهای زندان صورت گرفت . من بارها به صورت حضوری و کتبی به مرجع قضایی اعلام نمودم که زندگی دانشجویی و متا هل بودن ، آن هم در زندان و بعد از گذشت سالها، به طور طبیعی مشکلات زیادی را ایجاد می کند که بخش اقتصادی این مشکلات امکان زندگی را به طور جدی مختل می کند . اما مرجع قضایی هیچ گاه توجهی به این موضوع نداشت و با عنوان این که نوع جرم ویژه است ، از هر گونه انعطافی خودداری می نمود ، چرا که ظاهرا" طبق آیین نامه یا بخش نامه و یا ... ، زندانیانی با عنوان " اقدام علیه امنیت ملی " از تمامی امکاناتی همچون : عفو عمومی،آزادی مشروط، رای باز ، مرخصی و ... محروم می باشند مگر با طی کردن سلسله مراتبی که گذشتن از آن دست کم برای من غیر ممکن بوده است . قصد من از بازنگشتن به زندان هیچ گاه فرار نبوده و صرفا" ایجاد امکان امرار معاش و ساختن پایه های یک زندگی نوپا برای آینده ، آن هم از داخل زندان بوده است. اگر قصد من واقعا" فرار می بود، به سهولت نوشیدن یک لیوان آب این فرصت و امکان را در اختیار داشتم که مانند بسیاری دیگر از ایران خارج شده و خود را به جایی برسانم که دست کسی به من نرسد ؛ و این را تکرار می کنم که از آنجایی که خودم را بی گناه دانسته و می دانم، هیچ گاه قصد فرار نداشته ام و فقط به دلیل فشارهای اقتصادی موجود ، مجبور شدم مدتی را خارج از زندان به کار بپردازم . در طول این مدت نیز مناسبات انسانی ام با بستگان و دوستانم برقرار بود. دکتر حسام فیروزی پزشک معالجم و خانواده ی محترمشان نیز از این قاعده مستثنی نبودند. ایشان صرفا" دوست خانوادگی و پزشک معالج من بودند ، نه پناه دهنده و معالج یک زندانی فراری. من هیچ گاه خودم را فراری محسوب نمی کنم و به همین دلیل هیچ گاه پناه جو و پناهنده ی کسی یا جایی نبودم.دکتر حسام فیروزی دوست خانوادگی و پزشک معالج من به عنوان یک بیمار بوده اند ، همین و بس.امیدوارم با اعلام این موضوع ، یعنی عدم پناهندگی من نزد هیچ شخص حقیقی وحقوقی، شرایطی ایجاد گردد که این پزشک متعهد ، شریف و فداکار ؛ آزاد گردیده و نزد همسر مهربان و دختر خردسالش باز گردد.
وضعيت جسمانی دکتر حسام فيروزی وخيم است
خبرنامه امیرکبیر: دکتر حسام فيروزي به سبب مشکلاتي تنفسي و قلبي که دارد در بند ۳۵۰ اوين دچار مشکل شده و وي را با برانکارد به بهداري اوين منتقل کرده اند، وضعيت جسماني دکتر حسام فيروزي وخيم گزارش شده است .
دكتر حسام فيروزي چند ماه پيش نيز در بند ۲۰۹ اوين مورد بازجويي قرار گرفته بود. اما در آن نوبت پس از گذشت ۲ روز آزاد شد. حسام فيروزي اين بار به دادگاه انقلاب احضار شد و پس از صدور قرار وثيقه براي وي، بلافاصله به بند ۲۰۹ اوين منتقل شد. لازم به ذكر است اتهام دكتر حسام فيروزي معالجه احمد باطبي و نگه داري او در منزلش عنوان شده است.
از تمامي فعالين مدافع حقوق بشر می خواهیم که براي آزادي وي تلاش کنند
بیانیه احمد باطبی در خصوص دستگیری دکتر حسام فیروزی
پیک ایران
دوشنبه مورخ 16/10/1385 دکتر حسام فیروزی ، پزشک شریف و متعهد معالج من، توسط دادگاه انقلاب تهران احضار و سپس دستگیر شد.هر چند این دستگیری مسبوق به سابقه بوده است ، اما نوع و عنوان عجیب اتهام منتسب به ایشان ( پناه دادن به زندانی فراری و معالجه ی او) توضیحاتی را نیازمند است که بدین وسیله حضور همگان اعلام می گردد. عدم بازگشت من به زندان هیچگاه فرار محسوب نمی شود ، چرا که پس از گذشت سالهای زندان و مسئله تحصیل ، ازدواج و عد م امکان فعالیت اقتصاد یم از درون زندان مرا با مشکلات فراوانی خصوصا" در حوزه ی اقتصادی مواجه کرده بود . تقاضای من برای دریافت مرخصی نیز به صورت پیاپی از ناحیه مرجع قضایی رد می شد ، از این رو بعد از اعطاء اولین مرخصی 5 روزه ی نوروزی در سال 84 و قبل از خروج از زندان به مسئولین اعلام نمود م که به دلیل مشکلات فوق ا لذکر به زندان باز نخواهم گشت ، چرا که می بایست برای امرار معاش مدتی را کارمی کردم با این وجود قبل از خروج از زندان آدرس محل سکونتم را به زندان اعلام کردم . این آدرس همان آدرسی بود که در طول مدت حضورم در خارج از زندان ساکن آن بودم . آدرس محل کارم نیز مشخص بود و نیز در محافل مختلف بد ون کوچکترین پرده ای حضور داشتم و ارتباطم با افراد مختلف آشکار و آزاد بود.لذا مرجع قضایی و امنیتی هرگاه که تمایل داشت می توانست بامن تماس برقرارکرده ومن رااحضاریا دستگیر کرده وبه زندان بازگرداند که این کار را نیز بدون دغدغه انجام داد.عدم بازگشت من به زندان ( با تاکید بر این موضوع که هیچگاه جرم و محکومیت ظالمانه ای را که به من تحمیل شده قبول نداشته و ندارم ) به دلیل اجبار و عدم امکان دریافت مرخصی مانند یک زندانی عادی و مشکلات به وجود آمده در طول سالهای زندان صورت گرفت . من بارها به صورت حضوری و کتبی به مرجع قضایی اعلام نمودم که زندگی دانشجویی و متا هل بودن ، آن هم در زندان و بعد از گذشت سالها، به طور طبیعی مشکلات زیادی را ایجاد می کند که بخش اقتصادی این مشکلات امکان زندگی را به طور جدی مختل می کند . اما مرجع قضایی هیچ گاه توجهی به این موضوع نداشت و با عنوان این که نوع جرم ویژه است ، از هر گونه انعطافی خودداری می نمود ، چرا که ظاهرا" طبق آیین نامه یا بخش نامه و یا ... ، زندانیانی با عنوان " اقدام علیه امنیت ملی " از تمامی امکاناتی همچون : عفو عمومی،آزادی مشروط، رای باز ، مرخصی و ... محروم می باشند مگر با طی کردن سلسله مراتبی که گذشتن از آن دست کم برای من غیر ممکن بوده است . قصد من از بازنگشتن به زندان هیچ گاه فرار نبوده و صرفا" ایجاد امکان امرار معاش و ساختن پایه های یک زندگی نوپا برای آینده ، آن هم از داخل زندان بوده است. اگر قصد من واقعا" فرار می بود، به سهولت نوشیدن یک لیوان آب این فرصت و امکان را در اختیار داشتم که مانند بسیاری دیگر از ایران خارج شده و خود را به جایی برسانم که دست کسی به من نرسد ؛ و این را تکرار می کنم که از آنجایی که خودم را بی گناه دانسته و می دانم، هیچ گاه قصد فرار نداشته ام و فقط به دلیل فشارهای اقتصادی موجود ، مجبور شدم مدتی را خارج از زندان به کار بپردازم . در طول این مدت نیز مناسبات انسانی ام با بستگان و دوستانم برقرار بود. دکتر حسام فیروزی پزشک معالجم و خانواده ی محترمشان نیز از این قاعده مستثنی نبودند. ایشان صرفا" دوست خانوادگی و پزشک معالج من بودند ، نه پناه دهنده و معالج یک زندانی فراری. من هیچ گاه خودم را فراری محسوب نمی کنم و به همین دلیل هیچ گاه پناه جو و پناهنده ی کسی یا جایی نبودم.دکتر حسام فیروزی دوست خانوادگی و پزشک معالج من به عنوان یک بیمار بوده اند ، همین و بس.امیدوارم با اعلام این موضوع ، یعنی عدم پناهندگی من نزد هیچ شخص حقیقی وحقوقی، شرایطی ایجاد گردد که این پزشک متعهد ، شریف و فداکار ؛ آزاد گردیده و نزد همسر مهربان و دختر خردسالش باز گردد.
احمد باطبی 18/10/1385 ، زندان اوین ، اندرزگاه 7 سالن 3