اخباردانشجویی
جنبش دانشجويي و دو دسته‌ي "اسلامگرايان" و "غيراسلامگرايان
پارسیک
محمدباقر خرمشاد، معاون فرهنگي و اجتماعي وزير علوم، معتقد است: «جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي، ولي خارج از سياست باشد، يعني از موضع منافع ملي و روشنفكري به معني منافع بشر و آرمان‌هاي انساني با سياست برخورد كند اما جنبش دانشجويي در ايران در مقاطعي به بازيگر سياسي تبديل شد، كانديدا معرفي و تلاش كرد به مجلس برود و اينجا ديگر اين جنبش سياسي خارج از سياست نبود.» وي راديكاليسم را يكي از ثمرات وارد شدن مستقيم جنبش دانشجويي به بازي قدرت و استفاده ابزاري از آن به عنوان نردبان از سوي گروه‌هاي سياسي رسمي بازيگر قدرت دانست. خرمشاد همچنين رويكرد و برخورد وزارت علوم را با طيفي از تحكيم كه معتقد به تندروي آن بود، اينگونه توصيف كرد: «من بارها با برخي چهره‌هاي اصلي اين دوستان صحبت كردم و آنها را به "اعتدال" دعوت كردم و برايشان توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد. بدنه جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته اين راديكاليسم را پس زد و اين نشان از بلوغ و تحرك جامعه سياسي ايران و دانشجويان آن است؛ اگر دوستان مغز متفكر اين جريان دانشجويي، بخواهند واقع‌گرايانه تحليل كنند، از ابتدايي‌ترين نتايج آن، اين است كه با فرمان قبلي نرانند و آن را به گونه‌اي ديگر برانند؛ چراكه جريانات گاهي شكست مي‌خورند و گاهي پيروز مي‌شوند. احزاب و جريانات سياسي نيز لطفا اجازه دهند دانشجو خودش باشد. اين براي همه، خصوصا براي منافع ملي و آينده كشور مفيد خواهد بود.» معاون فرهنگي و اجتماعي وزير علوم در گفت‌وگوي تفصيلي با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره‌ي حاشيه‌هاي حضور و سخنراني رييس جمهور در دانشگاه اميركبير اظهار داشت: «اين اتفاق را مي‌توان از جنبه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار داد. شايد به عنوان معلم جامعه‌شناسي بپذيرم كه بخشي از اين اتفاق مربوط به انباشت مطالبات برخي دانشجويان بود، اما فورا اين سوال به ذهن خطور مي‌كند كه در پايان دوره‌ي خاتمي نيز مشابه اين اتفاق در دانشگاه تهران افتاد، آيا در دوره‌ي اصلاحات هم علت اين اتفاق انباشت مطالبات بود؟ حضور خاتمي در آخرين سال رياست جمهوري در ميان دانشجويان در حالي بود كه برخوردهاي تندي هم با دانشجويان صورت گرفت در حالي كه در مراسم روز دانشجو در دانشگاه اميركبير اينگونه نبود. آنچه شاهدش عبارت بود از اين كه راديكاليسمي كه در انتهاي دوره‌ي خاتمي در بخشي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي به‌وجود آمده بود به آتش زدن عكس رييس جمهور و انفجار نارنجك صوتي دست بزند، پس به نظر مي‌رسد بايد به سراغ مباحث ديگري رفت.» شايد يكي از علل اهانت و اعتراض برخي دانشجويان به رييس جمهور ناشي از بار سياسي بيش از حد ظرفيت فعاليت جنبش دانشجويي باشد اين مدرس علوم سياسي در ادامه تصريح كرد: «يكي از علل اهانت‌ها و اعتراضات برخي دانشجويان به رييس جمهور شايد ناشي از بار سياسي بيش از حد ظرفيت فعاليت جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته باشد. دانشجو در رابطه با سياست، ظرفيت معين و خاصي دارد و اگر از اين حد و ظرف خارج شود مي‌تواند ضد خود را بپروراند. در 8 سال گذشته نيز چون بخشي از جريانات سياسي تلاش داشتند با تأكيد بر ابعاد جمهوريت در معادلات قدرت حضور داشته باشند بيش از حد و توان جنبش دانشجويي از او انتظار پيدا كردند و بار كردن سياست بيش از حد ظرفيت دانشجو، باعث رشد راديكاليسم در بخشي از جنبش دانشجويي شد. جريانات سياسي هيچگاه به نقطه‌ي صد نمي‌رسند و فعالان حرفهاي پخته‌ي سياسي مي‌توانند اين را درك كنند اما فضاي دانشجويي نمي‌تواند خود را در اين چارچوب محدود كند و در نتيجه چون به صد نمي‌رسد هميشه ناراضي باقي مي‌ماند و خداي ناكرده به راديكاليسم كشانيده مي‌شود.» جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي،ولي خارج از سياست باشد خرمشاد افزود: «جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي،ولي خارج از سياست باشد، يعني از موضع منافع ملي و روشنفكري به معني منافع بشر و آرمان‌هاي انساني با سياست برخورد كند، اما جنبش دانشجويي در ايران در مقاطعي به بازيگر سياسي تبديل شد. كانديدا معرفي و تلاش كرد به مجلس برود و اينجا ديگر اين جنبش سياسي خارج از سياست نبود در حالي كه او براي چنين كاري ساخته نشده، تحملش را ندارد و كمتر حوصله‌ي تحليل بازي‌هاي سياسي را پيدا مي‌كند و البته توان آن را نيز ندارد. لذا اگر به عنوان ابزار از آن استفاده شود به سرعت از كوره درمي‌رود و به اين طرف يا آن طرف مي‌افتد. اتفاق دانشگاه اميركبير و اهانت به رييس جمهور از سوي راديكال‌هايي صورت گرفت كه خود در گذشته نه چندان دور رقبايشان را به اين نوع از عمل سياسي متهم مي‌كردند.» دانشجويان بدانند كه هيچ‌چيز جاودانه نيست و اعتدال تنها راه منتهي به هدف است وي، ادامه داد: «در فضاي دانشجويي و دانشگاهي ظرفيت‌سازي بايد افزايش پيدا كند و دانشجويان بدانند كه هيچ‌چيز جاودانه نيست و اعتدال تنها راه منتهي به هدف است. اين راديكاليسم از سوي كساني اتفاق افتاد كه آشكارا از خاتمي عبور كردند و آن سوي آب‌ها در كنگره‌ي آمريكا سخنراني كردند و اين نشان مي‌دهد كه نقطه‌ي مطلوب اين بخش از فعالان دانشجويي همين است اما بايد ديد آن نقطه چقدر در جامعه‌ي ايران پذيرفته‌شده و مطلوب است. در حقيقت اين تفكر جايگاه زيادي ندارد، اما اين بخش از جريان دانشجويي چون به سمت راديكاليسم رفته نمي‌تواند واقع‌بينانه تحليل كند. به دليل اينكه هدف طوري تنظيم شده كه دست‌نايافتني است. اين بخش از جريان دانشجويي به دليل فضاي عمومي جامعه در درازمدت دچار سرخوردگي و رفتن به سمت راديكاليسم مي‌شود. برخي تحليل‌ها حاكي از آن است كه آنها فكر مي‌كردند كه در دولت نهم فضا براي انقلاب‌هاي رنگين آماده است و به زودي اين مساله با كمك و رهبري خود آنها اتفاق خواهد افتاد اما اين اتفاق نيفتاد چراكه تحليل آنها مبتني بر واقعيت جامعه‌ي ايران نبود و چون نبود، عصبانيت توليد كرد.» ديروز از خطوط اعتدال عبور شد و طبعا بازگشت به آن خطوط واكنش‌هايي در پي دارد معاون وزير علوم، با اشاره به اظهارات برخي از فعالان دانشجويي كه از بستن فضا صحبت مي‌كنند، گفت: «اين مساله عكس‌العمل جامعه‌ي دانشگاهي به افراط ديروز بود؛ چراكه ديروز از خطوط اعتدال عبور شد و طبعا بازگشت به آن خطوط واكنش‌هايي در پي دارد. بايد به اعتدال بازگشت و در چارچوب قانون و مقررات راه را ادامه داد.» جنبش دانشجويي به دو دسته "اسلامگرايان" و "غيراسلامگرايان" تقسيم مي‌شود خرمشاد، با بيان اينكه وزارت علوم اراده كرده فضاي چندرنگي و تنوع در دانشگاه‌ها وجود داشته باشد، اظهار داشت: «برخي از جريانات دانشجويي در مقطعي پيشتاز و سخنگوي جنبش دانشجويي بودند اما اكنون شرايط عوض شده و آنها در ميان چندين سليقه‌ي مختلف قرار گرفته‌اند، اما نمي‌خواهند اين واقعيت را بپذيرند. جنبش دانشجويي به صورت كلان به دو دسته‌ي "اسلامگرايان" و "غيراسلامگرايان" - نه مسلمان و غيرمسلمان- تقسيم مي‌شود در بين اينها نيز تنوعات زيادي وجود دارد. غيراسلامگرايان هم وجود دارند كمااينكه در 15 آذر امسال گروهي كوچك با گرايش چپ را در دانشگاه تهران ديديم كه نقطه‌ي مقابل اسلامگرا و ليبرال هستند. به هر حال هركس وزن خود را دارد و اگر اين واقعيت يعني وزن واقعي خود را قبول كند فضا سالم باقي خواهد ماند.» اصرار بر بازگرداندن گردونه‌ي تاريخ واقع‌بينانه نيست آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي مي‌تواند از فعاليت‌هاي اوليه خانه تشكل‌ها باشد اين مدرس علوم سياسي، با بيان اينكه اصرار بر بازگرداندن گردونه‌ي تاريخ واقع‌بينانه نيست، گفت: «شرايط جديد را بايد قبول كنيم. جريانات گاهي در اوج و گاهي در ركود به سر مي‌برند. زماني جرياني قدرت زيادي داشته اما اكنون ندارد؛ علت طرح خانه‌ي تشكل‌هاي دانشجويي نيز همين بود كه واقعيت سياست در بين دانشجويان داراي طيف‌هاي مختلف است و اين طيف‌ها به رسميت شناخته مي‌شود. ما مي‌خواستيم از اين طريق آگاهي سياسي را به صورت سازماندهي شده و از طريق خود آنان در بين دانشجويان افزايش دهيم و راه‌هايي براي تضمين استقلال مالي و ساير فعاليت‌هاي دانشجويي ايجاد كنيم. آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي و چرايي و چگونگي ركود پيش آمده و صد البته انديشيدن به راه‌هاي خروج از آن مي‌تواند از فعاليت‌هاي نخستين خانه‌ي تشكل‌ها باشد.» پيوستن افراطيون به خانه تشكل‌ها در ابتدا، مي‌تواند براي پا نگرفتن آن كافي باشد وي، همچنين در پاسخ به سوالي مبني بر عدم حضور برخي از طيف‌هاي دانشجويي در خانه‌ي تشكل‌ها، گفت: «اين طرح مي‌تواند حركت خود را با موتور متعادل‌تري آغاز كند و به تدريج بخش‌هاي مختلف مثل افراطيون به آن بپيوندند چراكه حضور آنها از ابتدا مي‌تواند براي پا نگرفتن آن كافي باشد.» فعاليت سياسي دانشجويي در حال تجربه‌ي دوران گذار است معاون فرهنگي وزير علوم، در ادامه در پاسخ به سوالي مبني بر نحوه‌ي ارتباط برخي تشكل‌هاي دانشجويي با احزاب، اظهار داشت: «من چه به عنوان معلم جامعه‌شناسي سياسي و چه به عنوان معاون فرهنگي درصدد چارچوب‌گذاري نيستم. تشكل‌ها مجموعه‌اي از جامعه‌ي مدني است و وزارت علوم مجموعه‌اي از جامعه سياسي، پس ما نمي‌توانيم آمرانه درباره‌ي آنها سخن بگوييم. به نظر مي‌رسد فعاليت سياسي دانشجويي در حال تجربه‌ي دوران گذار است. در سال‌هاي گذشته گفتمان ليبرالي به جاي گفتمان اسلامي و پيشتر گفتمان اسلامي به جاي گفتمان چپ در دانشگاه‌ها غالب بود. همچنين فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تاكنون توانسته ماهيت جنبشي خود را به صورت متناوب حفظ كند. اگر زماني جنبش دانشجويي به عنوان بازيگر وارد عرصه‌ي سياست شد از آن جهت قابل تأمل است كه در قلب دوران جنبشي اين رويكرد را اتخاذ كرده، اما فعاليت سياسي دانشجويان در شرايط فعلي در دو قطب در حال نوسان است؛ يكي به صورت جنبشي و ديگر به عنوان سمپات احزاب. در حقيقت امروزه دانشجويان و فعالان سياسي دانشجويي بين ابزار و طرفدار حزب بودن از يك‌سو و جنبشي بودن از سوي ديگر قرار دارند و هنوز بالانس و تعادل خود را پيدا نكرده‌اند.» قطعا دانشگاه عرصه‌ي ميتينگ احزاب نيست خرمشاد، خاطرنشان كرد: «اگر در كشور روند شكل‌گيري احزاب سياسي قدرتمند ادامه يابد تا جايي كه بتوانند قطب‌هاي واقعي و عيني فعاليت سياسي باشند، به سمتي خواهيم رفت كه فعاليت سياسي دانشجويان رنگ شاخه‌ي دانشجويي احزاب را بگيرد. اگر بدنه‌ي دانشجويي، احزاب و جامعه اين را قبول كنند اتفاق جديدي است اما بايد تعريف شود چراكه قطعا عرصه‌ي دانشگاه عرصه‌ي ميتينگ احزاب نيست البته در آن شرايط مي‌توان بخشي از فعاليت‌هاي دانشجويي را هم داشت كه لزوما متصل به احزاب نباشند.» معاون فرهنگي وزير علوم يادآور شد: «قطعا سه تا چهار سال است كه ما از فضاي جنبشي فاصله گرفته‌ايم و مجموعه‌ي فضاي كشور به سمتي نمي‌رود كه جنبش‌سازي را شاهد باشيم. ما نشانه‌هايي در جامعه داريم كه اين را اثبات مي‌كند تعدادي از فعالان سياسي به اين نتيجه رسيده و متقاعد شدند كه در غالب جمهوريت نظام قدرت دست به دست شود و اراده‌هاي بسياري هم هست كه تلاش مي‌كند جامعه به اين سمت برود و تحرك سياسي و چرخش قدرت نخبگان سياسي مبتني بر جمهوريت اتفاق بيفتد، اينجاست كه احزاب و گروه‌هاي سياسي قدرتمند و ائتلاف‌هاي سياسي مستحكم و معنادار اتفاق مي‌افتد. در اين شرايط فعاليت‌هاي دانشجويي هم به سمت شاخه‌ي دانشجويي احزاب و حرفهاي شدن پيش خواهد رفت. اگر چنين شود فضاي سياسي جامعه و دانشگاه با ثبات، خردگرا، مترقي و رو به رشد خواهد شد.» به طيفي از تحكيم توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد خرمشاد، رويكرد و برخورد وزارت علوم را با طيفي از تحكيم كه معتقد به تندروي آن بود، اينگونه توصيف كرد: «من بارها با برخي چهره‌هاي اصلي اين دوستان صحبت كردم و آنها را به "اعتدال" دعوت كردم و برايشان توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد. بدنه جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته اين راديكاليسم را پس زد و اين نشان از بلوغ و تحرك جامعه سياسي ايران و دانشجويان آن است؛ اگر دوستان مغز متفكر اين جريان دانشجويي، بخواهند واقع‌گرايانه تحليل كنند، از ابتدايي‌ترين نتايج آن، اين است كه با فرمان قبلي نرانند و آن را به گونه‌اي ديگر برانند؛ چراكه جريانات گاهي شكست مي‌خورند و گاهي پيروز مي‌شوند. احزاب و جريانات سياسي نيز لطفا اجازه دهند دانشجو خودش باشد. اين براي همه، خصوصا براي منافع ملي و آينده كشور مفيد خواهد بود.» معاون فرهنگي وزير علوم، گفت: «مثلا بايد قبول كرد تفكر چپ، وزن خاصي دارد؛ صرف وجود و شكل‌گيري جرياني نشان‌دهنده فراگيري و اوج‌گيري آن نيست. اصرار من اين بود كه اين دوستان هم از راديكاليسمي كه اواخر دوره خاتمي ايجاد شد، فاصله بگيرند.» هنوز نتوانسته‌ايم نقطه تعادلي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تعريف كنيم وي ادامه داد: «من از سال 84 كه معاونت فرهنگي را پذيرفتم، مي‌دانستم چند سالي است كه ركود سياسي در دانشگاه وجود دارد و سعي داشتم با راهكارهايي، دانشگاه را از اين فضا خارج كنم؛ نمونه آن، دعوت راديكال‌ها به اعتدال و دعوت كندترها به تحرك بيشتر، اعلام حمايت از پروژه‌هاي سياسي، ايجاد خانه تشكل‌ها و... بود، اما بايد ديد فعاليت سياسي دانشجويان در كدام نقطه بايستد، مطلوب است؛ به عبارت ديگر با كدام درجه و غلظت از فعاليت سياسي فضاي مطلوب سياسي در دانشگاه و دانشجوي سياسي مطلوب و قابل قبول خواهيم داشت؟ اگر چنانچه فضاي فعاليت سياسي دانشجويان را با حالت‌هاي غيرمعمول سال‌هاي آخر دهه 70 بسنجيم پس هيچگاه نمي‌توان گفت كه فعاليت سياسي آن، به نقطه مطلوب رسيده است، اين نقطه شايد هيچگاه هم دست‌يافتني نباشد. به نظر مي‌رسد هنوز نتوانسته‌ايم نقطه تعادلي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تعريف كنيم و چون انتظار از دانشجويان بالا رفته، براي واقع‌بينانه كردن اين تحليل، بايد سقف نقطه مطلوب اين فعاليت‌ها را پايين‌تر بياوريم.» اي كاش در گذشته به آنچه نوشته شده بود عمل مي‌شد اين مدرس دانشگاه تصريح كرد: «ملاك ما نيز در فعاليت‌هاي سياسي دانشجويان، آيين‌نامه‌هايي است كه از سال‌هاي گذشته، تدوين شده است؛ اين چارچوب‌ها مي‌تواند له يا عليه كسي باشد اما اگر آن را قبول كنيم مي‌توانيم به نقطه‌اي برسيم كه حالت بالانس را حفظ خواهد كرد. اي كاش در گذشته به آنچه نوشته شده بود عمل مي‌شد.» برخي جريانات دانشجويي تندرو به دليل عدم رسيدن به مطالباتشان، به عصبانيت رسيدند معاون فرهنگي وزير علوم، اظهار داشت: «برخي جريانات دانشجويي تندرو به دليل عدم رسيدن به مطالباتشان، به عصبانيت رسيدند. آنها مي‌خواستند دولت نهم را بسيار متحجر و تندرو به تصوير بكشند؛ دولتي كه قصد دارد پياده‌رو خانم‌ها را از آقايان جدا كند، كلاس‌هاي درس دانشجويان را تفكيك جنسيتي كند و...! درحقيقت آنها مي‌خواستند دولت نهم اينگونه باشد تا هويت خود تعريفي آنها معنا پيدا كند اما چون اينطور نشد دچار بحران هويت شدند.» برخي به اصطلاح افشاگري‌ها هزينه را براي فعاليت سياسي دانشجويي بالا برد و بر ركود تاثير گذاشت وي، افزود: «مثلا مساله بازنشستگي اساتيد يا دانشجويان ستاره‌دار هر دو از همين مقوله است، بازنشستگي اساتيد يك واقعيت و يك پديده عادي است كه براساس قانون صورت گرفته و ادامه پيدا كرده است. تعداد بازنشستگان دو سال 83-82 به مراتب بيشتر از تعداد سال‌هاي 84-85 بوده است، اما اين جريان براي رسيدن به نقطه‌اي كه خود را در مقابل آن تعريف مي‌كرد، فضاسازي زيادي در اين باره انجام داد تا به هر طريق ممكن نشاني از استبداد توسط طرف مقابل ارائه كند. همچنين در بحث دانشجويان ستاره‌دار، با وجود اينكه آنچه در وزارت علوم و سازمان سنجش اتفاق افتاد، ذره‌اي با گذشته تفاوت نداشت، اما مطبوعاتي كردن آن، با همين هدف صورت گرفت، باشد كه نشان داده شود حرفهاي گذشته در مورد رقيب درست بوده است، در حاليكه روند با گذشته ذره‌اي فرق نكرده است، البته اين به اصطلاح افشاگري هزينه را براي فعاليت سياسي دانشجويي بالا برد و بر ركود تاثير گذاشت.» خرمشاد، گفت: «وقتي شرايط تغيير مي‌كند، بايد اين تغيير را درك و متناسب با آن عمل كرد، اگر اين اتفاق نيفتد، هزينه‌هايي را براي خود و جامعه در پي خواهد داشت. ما هم‌اكنون در اين تغيير فضا قرار گرفته‌ايم و بايد به سمت نقطه تعادل حركت كنيم و فهميده‌تر عمل كنيم، اين تكليف همه‌ي ماست.» آيا رييس دانشگاه از ترس اينكه بگويند فضا را بسته است نبايد قانوني برخورد كند؟ معاون فرهنگي وزير علوم درباره تعطيلي و تعليق چند انجمن اسلامي دانشجويان در سال گذشته، تصريح كرد: «جز در يك يا دو مورد كه با آن نيز برخورد شد، در مواردي ديگر مثلا انجمن اسلامي بايد سر سال پيش انتخاباتش را برگزار مي‌كرده است ولي اين كار را انجام نداده، درحالي‌كه نصف به اضافه يك نفر آنها هم فارغ‌التحصيل شده‌اند؛ يعني اولا شوراي مركزي وجود خارجي ندارد، ثانيا خلاف اساسنامه‌ي خود انجمن اسلامي عمل شده است، حالا رييس جديدي كه در اين دانشگاه منصوب شده، قرار است با اين تشكل در چارچوب مقررات عمل كند. قانون مي‌گويد كه اين خلاف اساسنامه انجمن است و انجمن اسلامي به خودي خود لغو مجوز مي‌شود.» وي ادامه داد: «در مواردي ديگر، آيين‌نامه اجرايي قانون تشكل‌ها كه در سال 78 تصويب شده، پيش‌بيني كرده كه تشكل‌هاي دانشجويي تا سه ماه بعد از تصويب اين قانون، اساسنامه‌ي خود را با اين قانون تطبيق دهند. برخي، اساسنامه را تطبيق نداده‌اند، به صراحت خود آن قانون اگر چنين نشود از آن پس فعاليت آن تشكل وجاهت قانوني نخواهد داشت يا درحالي‌كه طبق آيين‌نامه تشكل‌ها، تنها مجمع عمومي يك تشكل بايد به شوراي مركزي آن رأي دهد، برخي تشكل‌ها بجاي برگزاري انتخابات در سطح مجمع عمومي، صندوق رأي را وسط دانشگاه قرار داده‌اند كه تخلفي آشكار از آيين‌نامه اجرايي مصوب و ابلاغي سال 1382است؛ حالا رييس دانشگاه چه بايد بكند؟ آيا از ترسي اينكه بگويند فضا را بسته است نبايد قانوني برخورد كند؟» خرمشاد، يادآور شد: «ممكن است درگذشته، مسوولان چشم بر روي اينگونه تخلفات بسته باشند البته كه همان زمان هم غيرقانوني بوده و اگر اكنون هزينه آن بيشتر است به اين دليل است كه درگذشته در مواردي، قانوني برخورد نشده است. اي كاش به قانون عمل شده بود.» گزينش دانشجو براساس ديدگاه سياسي را صحيح نمي‌دانم معاون فرهنگي وزير علوم، با بيان اينكه گزينش دانشجو، براساس ديدگاه سياسي صحيح نمي‌داند، گفت: «در مباحث اخلاقي و... بايد احتياط‌هاي لازم به عمل بيايد، اما گزينش سياسي را شخصا نمي‌پسندم ولي بنا به مصالح اجتماعي اينطور نيست كه كليت گزينش را نفي كنم. در بحث گزينش نيز از 27 هزار پذيرفته شده‌ي آزمون كارشناسي ارشد، نهايتا درباره بيست نفر حرف و حديث‌هايي مطرح است كه در نگاهي كلان حكايت از سلامت جامعه دارد. در هر حال ما وظيفه داريم كه نگذاريم در هيچ حالتي خداي ناكرده حقي از كسي ضايع شود.» وي، در ادامه درباره بروز ديدگاه‌هاي ماركسيستي و چپ‌گرا در دانشگاه‌ها، خاطرنشان كرد: «زماني تفكرات سوسياليستي و چپ، بر جنبش دانشجويي غالب بوده و اساسا تفكر اسلامگرا و ليبرال در دهه‌ي بيست، براي مقابله با اين مساله پديد آمدند اما اكنون هم‌وزن اين تفكر مي‌توان تفكرات پراكنده بسياري را ديد و آنچه كمك مي‌كند كه در فضاي خوبي پيش‌برويم، اين است كه از تجربه گذشته استفاده شود و از راديكاليسم پرهيز شود.» خرمشاد در پايان اظهار داشت: «تجربه گذشته نشان مي‌دهد كه سوسياليسم روسي در ايران جواب نمي‌دهد؛ شايد به دليل همين تجارب باشد كه سوسياليسم در ايران در مقايسه با ليبراليسم طي سال‌هاي گذشته از بلوغ بهتري برخوردار شده است و اگر به سمتي برويم كه سوسياليسم ايراني منبعث از تجارب گذشته متولد شود، قبول كند كه اينجا ايران است، وزنش از حدي فراتر نخواهد رفت و در چارچوب نظام اسلامي ادامه فعاليت دهد، شايد در درازمدت جاي خود را باز كند چرا كه شعار عليه دين ملتي كه 98 درصد به آن باور دارند از سوي جريانات چپ نوظهور يعني خودزني در آغاز تولد
اعتراض به کميته انضباطي شيراز
اعتماد
مسعود خيراتي سخنگوي شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شيراز و علوم پزشکي شيراز به احضار دبير شوراي مرکزي اين انجمن اسلامي به کميته انضباطي اعتراض کرد. به گزارش ايلنا، همچنين محمدمهدي احمدي دبير شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شيراز و علوم پزشکي شيراز پس از احضار به کميته انضباطي، در نامه يي به رئيس کميته انضباطي دانشگاه شيراز خواستار شفاف سازي اتهامات خود شده است
دانشجوي دوره دكتراي دانشگاه اميركبير از دانشگاه اخراج شد
ایرانپرس نیوز
وكيل مدافع متين مشكين، دانشجوي دوره دكتراي برق دانشگاه اميركبير از اخراج موكلش از اين دانشگاه خبر داد. محمدعلي دادخواه در گفتوگو با خبرنگار "ايلنا"، با اعلام اين مطلب، علت اخراج مشكين را مربوط به فعاليت‌هاي سياسي اين دانشجو اعلام كرد و گفت: اخراج موكلم در حالي صورت گرفت كه وي در امتحان جامع دكترا نيز قبول شده است.
وي با بيان اينكه اخراج موكلش به دستور رييس دانشگاه اميركبير صورت گرفته است، اين امر را برخلاف قانون اساسي و اعلاميه جهاني حقوق بشر دانست و تأكيد كرد: نمي‌توان حقوق مكتسبه يك فرد را از بين برد. اخراج موكلم بينظمي در آموزش عالي را به ذهن متبادر مي‌كند.
لازم به توضيح است كه متين مشكين، از اعضاي فعال جنبش دانشجويي و عضو سابق شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشگاه اميركبير است.
متين مشكين، دانشجويي دوره دكتراي دانشگاه صنعتي اميركبير نيز در گفتوگو با خبرنگار "ايلنا"، با اشاره به اينكه بورسيه دانشگاه چمران اهواز است، گفت: مهر ماه امسال از سوي دانشگاه چمران نامهاي به دستم رسيد كه در آن لغو بورسيه مرا اطلاع دادند اما هيچ دليلي براي آن ذكر نشده بود.
وي با بيان اينكه پيگيرياش از دانشگاه چمران و وزارت علوم هيچ نتيجهاي نداشته است، گفت: در اداره بورسيه تحصيلي به من اعلام كردند كه نامه دليل لغو بورسيه من محرمانه است و من نه اجازه يافتم آن نامه را ببينم و نه كپي آن را داشته باشم.
مشكين ادامه داد: پس از لغو بورسيه، دانشگاه اميركبير نيز كه محل تحصيل من بود، اجازه ادامه تحصيل به من نداد در حالي كه هر دانشگاه دفتر حقوقي دارد و اين دفتر است كه بايد طلب خود را از دانشگاههاي ديگر وصول كند و اين موضوع ربطي به دانشجو ندارد.
وي با بيان اينكه من حتي حاضر شدم هزينه تحصيل خود را بپردازم، گفت: من حتي امتحان جامع نيز دادهام و تنها دفاعيه رسالهام باقي مانده است.
اين دانشجوي دوره دكتراي اميركبير افزود: برخي اخبار غيررسمي مبني بر اعمال فشار برخي نهادها به وزارت علوم و دانشگاه چمران به ما رسيده است اما هيچ خبر رسمي در اين زمينه به ما نداده‌اند.
وي با بيان اينكه از طريق مجلس، ديوان عدالت اداري و شوراي عالي انقلاب فرهنگي موضوع را دنبال مي‌كند، گفت: هنوز جوابي به من داده نشده است و حتي وزارت علوم به من گفته است كه به خاطر انجام ندادن تعهدات خود، بايد نه ميليون تومان هم بپردازم
انتقال یک زندانی سیاسی به بهداری زندان اوین
ایرانپرس نیوز
بنا بر گزارشهای رسیده از بند 209 زندان اوین، کیوان رفیعی به بهداری زندان اوین منتقل شده است. این فعال حقوق بشر بیش از شش ماه است که در سلول انفرادی بسر می برد. او از معدود زندانیانی است که همچنان در شرایط بلاتکلیفی و در سلول انفرادی نگهداری می شود.
کیوان رفیعی در اثر دو بار اعتصاب غذای خشک دچار عفونت روده شده و طی دو هفته گذشته قادر به خوردن غذا نبوده است. او در زندان دچار بیماری های گوناگون از جمله بیماری کلیوی شده است .
مامورین وزارت اطلاعات علی رغم وضعیت وخیم جسمانی این زندانی سیاسی از انتقال او به بهداری زندان ممانعت می کردند، اما بالاخره روز یکشنبه با شدت یافتن وخامت حال وی و تهوع های ممتد او را به بهداری زندان اوین منتقل نمودند.
مسئولین بهداری پس از تجویز داروهای آرام بخش او را دوباره به سلول انفرادی منتقل کردند. کیوان رفیعی دچار یک نوع آنفولانزا شده و قادر به هیچ گونه تحرکی نیست .
فعالان حقوق بشر در ایران با هشدار به مجامع حقوق بشری خواهان اقدام فوری برای آزادی بی قید و شرط کیوان رفیعی جهت درمان او در بیمارستان هستند
بیش از سیصد و شصت هزار دانشجو در ایران بدون خوابگاه هستند
ایرانپرس نیوز
کمبود بيش از 366 هزار خوابگاه دانشجويی در کشور
واحد مرکزی خبر: شمار دانشجويان بدون خوابگاه در کشورحدود سه برابر دانشجويان ساکن در خوابگاههای دانشجويی است.رئيس صندوق رفاه دانشجويان وزارت علوم با بيان اينکه اکنون 137 هزار و 796 دانشجو در خوابگاهها ساکن هستند گفت در اين حال 366 هزار و 361 دانشجو در کشور بدون خوابگاه هستند.
فولادي نژاد تصريح کرد براي حل اين مشکل و تامين بودجه مورد نياز نامه اي با امضاي وزير علوم و رئيس جمهور به سازمان مديريت ارسال شده است که بر اساس اين نامه سرانه هر دانشجو يک ميليون تومان مشخص شده است. وي ابراز اميدواري کرد با تامين اين بودجه مشکل خوابگاه دانشجويان حل شود
پارسیک
محمدباقر خرمشاد، معاون فرهنگي و اجتماعي وزير علوم، معتقد است: «جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي، ولي خارج از سياست باشد، يعني از موضع منافع ملي و روشنفكري به معني منافع بشر و آرمان‌هاي انساني با سياست برخورد كند اما جنبش دانشجويي در ايران در مقاطعي به بازيگر سياسي تبديل شد، كانديدا معرفي و تلاش كرد به مجلس برود و اينجا ديگر اين جنبش سياسي خارج از سياست نبود.» وي راديكاليسم را يكي از ثمرات وارد شدن مستقيم جنبش دانشجويي به بازي قدرت و استفاده ابزاري از آن به عنوان نردبان از سوي گروه‌هاي سياسي رسمي بازيگر قدرت دانست. خرمشاد همچنين رويكرد و برخورد وزارت علوم را با طيفي از تحكيم كه معتقد به تندروي آن بود، اينگونه توصيف كرد: «من بارها با برخي چهره‌هاي اصلي اين دوستان صحبت كردم و آنها را به "اعتدال" دعوت كردم و برايشان توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد. بدنه جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته اين راديكاليسم را پس زد و اين نشان از بلوغ و تحرك جامعه سياسي ايران و دانشجويان آن است؛ اگر دوستان مغز متفكر اين جريان دانشجويي، بخواهند واقع‌گرايانه تحليل كنند، از ابتدايي‌ترين نتايج آن، اين است كه با فرمان قبلي نرانند و آن را به گونه‌اي ديگر برانند؛ چراكه جريانات گاهي شكست مي‌خورند و گاهي پيروز مي‌شوند. احزاب و جريانات سياسي نيز لطفا اجازه دهند دانشجو خودش باشد. اين براي همه، خصوصا براي منافع ملي و آينده كشور مفيد خواهد بود.» معاون فرهنگي و اجتماعي وزير علوم در گفت‌وگوي تفصيلي با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره‌ي حاشيه‌هاي حضور و سخنراني رييس جمهور در دانشگاه اميركبير اظهار داشت: «اين اتفاق را مي‌توان از جنبه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار داد. شايد به عنوان معلم جامعه‌شناسي بپذيرم كه بخشي از اين اتفاق مربوط به انباشت مطالبات برخي دانشجويان بود، اما فورا اين سوال به ذهن خطور مي‌كند كه در پايان دوره‌ي خاتمي نيز مشابه اين اتفاق در دانشگاه تهران افتاد، آيا در دوره‌ي اصلاحات هم علت اين اتفاق انباشت مطالبات بود؟ حضور خاتمي در آخرين سال رياست جمهوري در ميان دانشجويان در حالي بود كه برخوردهاي تندي هم با دانشجويان صورت گرفت در حالي كه در مراسم روز دانشجو در دانشگاه اميركبير اينگونه نبود. آنچه شاهدش عبارت بود از اين كه راديكاليسمي كه در انتهاي دوره‌ي خاتمي در بخشي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي به‌وجود آمده بود به آتش زدن عكس رييس جمهور و انفجار نارنجك صوتي دست بزند، پس به نظر مي‌رسد بايد به سراغ مباحث ديگري رفت.» شايد يكي از علل اهانت و اعتراض برخي دانشجويان به رييس جمهور ناشي از بار سياسي بيش از حد ظرفيت فعاليت جنبش دانشجويي باشد اين مدرس علوم سياسي در ادامه تصريح كرد: «يكي از علل اهانت‌ها و اعتراضات برخي دانشجويان به رييس جمهور شايد ناشي از بار سياسي بيش از حد ظرفيت فعاليت جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته باشد. دانشجو در رابطه با سياست، ظرفيت معين و خاصي دارد و اگر از اين حد و ظرف خارج شود مي‌تواند ضد خود را بپروراند. در 8 سال گذشته نيز چون بخشي از جريانات سياسي تلاش داشتند با تأكيد بر ابعاد جمهوريت در معادلات قدرت حضور داشته باشند بيش از حد و توان جنبش دانشجويي از او انتظار پيدا كردند و بار كردن سياست بيش از حد ظرفيت دانشجو، باعث رشد راديكاليسم در بخشي از جنبش دانشجويي شد. جريانات سياسي هيچگاه به نقطه‌ي صد نمي‌رسند و فعالان حرفهاي پخته‌ي سياسي مي‌توانند اين را درك كنند اما فضاي دانشجويي نمي‌تواند خود را در اين چارچوب محدود كند و در نتيجه چون به صد نمي‌رسد هميشه ناراضي باقي مي‌ماند و خداي ناكرده به راديكاليسم كشانيده مي‌شود.» جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي،ولي خارج از سياست باشد خرمشاد افزود: «جنبش دانشجويي به عنوان بخشي از جريان روشنفكري بايد سياسي،ولي خارج از سياست باشد، يعني از موضع منافع ملي و روشنفكري به معني منافع بشر و آرمان‌هاي انساني با سياست برخورد كند، اما جنبش دانشجويي در ايران در مقاطعي به بازيگر سياسي تبديل شد. كانديدا معرفي و تلاش كرد به مجلس برود و اينجا ديگر اين جنبش سياسي خارج از سياست نبود در حالي كه او براي چنين كاري ساخته نشده، تحملش را ندارد و كمتر حوصله‌ي تحليل بازي‌هاي سياسي را پيدا مي‌كند و البته توان آن را نيز ندارد. لذا اگر به عنوان ابزار از آن استفاده شود به سرعت از كوره درمي‌رود و به اين طرف يا آن طرف مي‌افتد. اتفاق دانشگاه اميركبير و اهانت به رييس جمهور از سوي راديكال‌هايي صورت گرفت كه خود در گذشته نه چندان دور رقبايشان را به اين نوع از عمل سياسي متهم مي‌كردند.» دانشجويان بدانند كه هيچ‌چيز جاودانه نيست و اعتدال تنها راه منتهي به هدف است وي، ادامه داد: «در فضاي دانشجويي و دانشگاهي ظرفيت‌سازي بايد افزايش پيدا كند و دانشجويان بدانند كه هيچ‌چيز جاودانه نيست و اعتدال تنها راه منتهي به هدف است. اين راديكاليسم از سوي كساني اتفاق افتاد كه آشكارا از خاتمي عبور كردند و آن سوي آب‌ها در كنگره‌ي آمريكا سخنراني كردند و اين نشان مي‌دهد كه نقطه‌ي مطلوب اين بخش از فعالان دانشجويي همين است اما بايد ديد آن نقطه چقدر در جامعه‌ي ايران پذيرفته‌شده و مطلوب است. در حقيقت اين تفكر جايگاه زيادي ندارد، اما اين بخش از جريان دانشجويي چون به سمت راديكاليسم رفته نمي‌تواند واقع‌بينانه تحليل كند. به دليل اينكه هدف طوري تنظيم شده كه دست‌نايافتني است. اين بخش از جريان دانشجويي به دليل فضاي عمومي جامعه در درازمدت دچار سرخوردگي و رفتن به سمت راديكاليسم مي‌شود. برخي تحليل‌ها حاكي از آن است كه آنها فكر مي‌كردند كه در دولت نهم فضا براي انقلاب‌هاي رنگين آماده است و به زودي اين مساله با كمك و رهبري خود آنها اتفاق خواهد افتاد اما اين اتفاق نيفتاد چراكه تحليل آنها مبتني بر واقعيت جامعه‌ي ايران نبود و چون نبود، عصبانيت توليد كرد.» ديروز از خطوط اعتدال عبور شد و طبعا بازگشت به آن خطوط واكنش‌هايي در پي دارد معاون وزير علوم، با اشاره به اظهارات برخي از فعالان دانشجويي كه از بستن فضا صحبت مي‌كنند، گفت: «اين مساله عكس‌العمل جامعه‌ي دانشگاهي به افراط ديروز بود؛ چراكه ديروز از خطوط اعتدال عبور شد و طبعا بازگشت به آن خطوط واكنش‌هايي در پي دارد. بايد به اعتدال بازگشت و در چارچوب قانون و مقررات راه را ادامه داد.» جنبش دانشجويي به دو دسته "اسلامگرايان" و "غيراسلامگرايان" تقسيم مي‌شود خرمشاد، با بيان اينكه وزارت علوم اراده كرده فضاي چندرنگي و تنوع در دانشگاه‌ها وجود داشته باشد، اظهار داشت: «برخي از جريانات دانشجويي در مقطعي پيشتاز و سخنگوي جنبش دانشجويي بودند اما اكنون شرايط عوض شده و آنها در ميان چندين سليقه‌ي مختلف قرار گرفته‌اند، اما نمي‌خواهند اين واقعيت را بپذيرند. جنبش دانشجويي به صورت كلان به دو دسته‌ي "اسلامگرايان" و "غيراسلامگرايان" - نه مسلمان و غيرمسلمان- تقسيم مي‌شود در بين اينها نيز تنوعات زيادي وجود دارد. غيراسلامگرايان هم وجود دارند كمااينكه در 15 آذر امسال گروهي كوچك با گرايش چپ را در دانشگاه تهران ديديم كه نقطه‌ي مقابل اسلامگرا و ليبرال هستند. به هر حال هركس وزن خود را دارد و اگر اين واقعيت يعني وزن واقعي خود را قبول كند فضا سالم باقي خواهد ماند.» اصرار بر بازگرداندن گردونه‌ي تاريخ واقع‌بينانه نيست آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي مي‌تواند از فعاليت‌هاي اوليه خانه تشكل‌ها باشد اين مدرس علوم سياسي، با بيان اينكه اصرار بر بازگرداندن گردونه‌ي تاريخ واقع‌بينانه نيست، گفت: «شرايط جديد را بايد قبول كنيم. جريانات گاهي در اوج و گاهي در ركود به سر مي‌برند. زماني جرياني قدرت زيادي داشته اما اكنون ندارد؛ علت طرح خانه‌ي تشكل‌هاي دانشجويي نيز همين بود كه واقعيت سياست در بين دانشجويان داراي طيف‌هاي مختلف است و اين طيف‌ها به رسميت شناخته مي‌شود. ما مي‌خواستيم از اين طريق آگاهي سياسي را به صورت سازماندهي شده و از طريق خود آنان در بين دانشجويان افزايش دهيم و راه‌هايي براي تضمين استقلال مالي و ساير فعاليت‌هاي دانشجويي ايجاد كنيم. آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي و چرايي و چگونگي ركود پيش آمده و صد البته انديشيدن به راه‌هاي خروج از آن مي‌تواند از فعاليت‌هاي نخستين خانه‌ي تشكل‌ها باشد.» پيوستن افراطيون به خانه تشكل‌ها در ابتدا، مي‌تواند براي پا نگرفتن آن كافي باشد وي، همچنين در پاسخ به سوالي مبني بر عدم حضور برخي از طيف‌هاي دانشجويي در خانه‌ي تشكل‌ها، گفت: «اين طرح مي‌تواند حركت خود را با موتور متعادل‌تري آغاز كند و به تدريج بخش‌هاي مختلف مثل افراطيون به آن بپيوندند چراكه حضور آنها از ابتدا مي‌تواند براي پا نگرفتن آن كافي باشد.» فعاليت سياسي دانشجويي در حال تجربه‌ي دوران گذار است معاون فرهنگي وزير علوم، در ادامه در پاسخ به سوالي مبني بر نحوه‌ي ارتباط برخي تشكل‌هاي دانشجويي با احزاب، اظهار داشت: «من چه به عنوان معلم جامعه‌شناسي سياسي و چه به عنوان معاون فرهنگي درصدد چارچوب‌گذاري نيستم. تشكل‌ها مجموعه‌اي از جامعه‌ي مدني است و وزارت علوم مجموعه‌اي از جامعه سياسي، پس ما نمي‌توانيم آمرانه درباره‌ي آنها سخن بگوييم. به نظر مي‌رسد فعاليت سياسي دانشجويي در حال تجربه‌ي دوران گذار است. در سال‌هاي گذشته گفتمان ليبرالي به جاي گفتمان اسلامي و پيشتر گفتمان اسلامي به جاي گفتمان چپ در دانشگاه‌ها غالب بود. همچنين فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تاكنون توانسته ماهيت جنبشي خود را به صورت متناوب حفظ كند. اگر زماني جنبش دانشجويي به عنوان بازيگر وارد عرصه‌ي سياست شد از آن جهت قابل تأمل است كه در قلب دوران جنبشي اين رويكرد را اتخاذ كرده، اما فعاليت سياسي دانشجويان در شرايط فعلي در دو قطب در حال نوسان است؛ يكي به صورت جنبشي و ديگر به عنوان سمپات احزاب. در حقيقت امروزه دانشجويان و فعالان سياسي دانشجويي بين ابزار و طرفدار حزب بودن از يك‌سو و جنبشي بودن از سوي ديگر قرار دارند و هنوز بالانس و تعادل خود را پيدا نكرده‌اند.» قطعا دانشگاه عرصه‌ي ميتينگ احزاب نيست خرمشاد، خاطرنشان كرد: «اگر در كشور روند شكل‌گيري احزاب سياسي قدرتمند ادامه يابد تا جايي كه بتوانند قطب‌هاي واقعي و عيني فعاليت سياسي باشند، به سمتي خواهيم رفت كه فعاليت سياسي دانشجويان رنگ شاخه‌ي دانشجويي احزاب را بگيرد. اگر بدنه‌ي دانشجويي، احزاب و جامعه اين را قبول كنند اتفاق جديدي است اما بايد تعريف شود چراكه قطعا عرصه‌ي دانشگاه عرصه‌ي ميتينگ احزاب نيست البته در آن شرايط مي‌توان بخشي از فعاليت‌هاي دانشجويي را هم داشت كه لزوما متصل به احزاب نباشند.» معاون فرهنگي وزير علوم يادآور شد: «قطعا سه تا چهار سال است كه ما از فضاي جنبشي فاصله گرفته‌ايم و مجموعه‌ي فضاي كشور به سمتي نمي‌رود كه جنبش‌سازي را شاهد باشيم. ما نشانه‌هايي در جامعه داريم كه اين را اثبات مي‌كند تعدادي از فعالان سياسي به اين نتيجه رسيده و متقاعد شدند كه در غالب جمهوريت نظام قدرت دست به دست شود و اراده‌هاي بسياري هم هست كه تلاش مي‌كند جامعه به اين سمت برود و تحرك سياسي و چرخش قدرت نخبگان سياسي مبتني بر جمهوريت اتفاق بيفتد، اينجاست كه احزاب و گروه‌هاي سياسي قدرتمند و ائتلاف‌هاي سياسي مستحكم و معنادار اتفاق مي‌افتد. در اين شرايط فعاليت‌هاي دانشجويي هم به سمت شاخه‌ي دانشجويي احزاب و حرفهاي شدن پيش خواهد رفت. اگر چنين شود فضاي سياسي جامعه و دانشگاه با ثبات، خردگرا، مترقي و رو به رشد خواهد شد.» به طيفي از تحكيم توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد خرمشاد، رويكرد و برخورد وزارت علوم را با طيفي از تحكيم كه معتقد به تندروي آن بود، اينگونه توصيف كرد: «من بارها با برخي چهره‌هاي اصلي اين دوستان صحبت كردم و آنها را به "اعتدال" دعوت كردم و برايشان توضيح دادم كه راديكاليسم چطور آنها را از بين خواهد برد. بدنه جنبش دانشجويي در سال‌هاي گذشته اين راديكاليسم را پس زد و اين نشان از بلوغ و تحرك جامعه سياسي ايران و دانشجويان آن است؛ اگر دوستان مغز متفكر اين جريان دانشجويي، بخواهند واقع‌گرايانه تحليل كنند، از ابتدايي‌ترين نتايج آن، اين است كه با فرمان قبلي نرانند و آن را به گونه‌اي ديگر برانند؛ چراكه جريانات گاهي شكست مي‌خورند و گاهي پيروز مي‌شوند. احزاب و جريانات سياسي نيز لطفا اجازه دهند دانشجو خودش باشد. اين براي همه، خصوصا براي منافع ملي و آينده كشور مفيد خواهد بود.» معاون فرهنگي وزير علوم، گفت: «مثلا بايد قبول كرد تفكر چپ، وزن خاصي دارد؛ صرف وجود و شكل‌گيري جرياني نشان‌دهنده فراگيري و اوج‌گيري آن نيست. اصرار من اين بود كه اين دوستان هم از راديكاليسمي كه اواخر دوره خاتمي ايجاد شد، فاصله بگيرند.» هنوز نتوانسته‌ايم نقطه تعادلي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تعريف كنيم وي ادامه داد: «من از سال 84 كه معاونت فرهنگي را پذيرفتم، مي‌دانستم چند سالي است كه ركود سياسي در دانشگاه وجود دارد و سعي داشتم با راهكارهايي، دانشگاه را از اين فضا خارج كنم؛ نمونه آن، دعوت راديكال‌ها به اعتدال و دعوت كندترها به تحرك بيشتر، اعلام حمايت از پروژه‌هاي سياسي، ايجاد خانه تشكل‌ها و... بود، اما بايد ديد فعاليت سياسي دانشجويان در كدام نقطه بايستد، مطلوب است؛ به عبارت ديگر با كدام درجه و غلظت از فعاليت سياسي فضاي مطلوب سياسي در دانشگاه و دانشجوي سياسي مطلوب و قابل قبول خواهيم داشت؟ اگر چنانچه فضاي فعاليت سياسي دانشجويان را با حالت‌هاي غيرمعمول سال‌هاي آخر دهه 70 بسنجيم پس هيچگاه نمي‌توان گفت كه فعاليت سياسي آن، به نقطه مطلوب رسيده است، اين نقطه شايد هيچگاه هم دست‌يافتني نباشد. به نظر مي‌رسد هنوز نتوانسته‌ايم نقطه تعادلي از فعاليت‌هاي سياسي دانشجويي تعريف كنيم و چون انتظار از دانشجويان بالا رفته، براي واقع‌بينانه كردن اين تحليل، بايد سقف نقطه مطلوب اين فعاليت‌ها را پايين‌تر بياوريم.» اي كاش در گذشته به آنچه نوشته شده بود عمل مي‌شد اين مدرس دانشگاه تصريح كرد: «ملاك ما نيز در فعاليت‌هاي سياسي دانشجويان، آيين‌نامه‌هايي است كه از سال‌هاي گذشته، تدوين شده است؛ اين چارچوب‌ها مي‌تواند له يا عليه كسي باشد اما اگر آن را قبول كنيم مي‌توانيم به نقطه‌اي برسيم كه حالت بالانس را حفظ خواهد كرد. اي كاش در گذشته به آنچه نوشته شده بود عمل مي‌شد.» برخي جريانات دانشجويي تندرو به دليل عدم رسيدن به مطالباتشان، به عصبانيت رسيدند معاون فرهنگي وزير علوم، اظهار داشت: «برخي جريانات دانشجويي تندرو به دليل عدم رسيدن به مطالباتشان، به عصبانيت رسيدند. آنها مي‌خواستند دولت نهم را بسيار متحجر و تندرو به تصوير بكشند؛ دولتي كه قصد دارد پياده‌رو خانم‌ها را از آقايان جدا كند، كلاس‌هاي درس دانشجويان را تفكيك جنسيتي كند و...! درحقيقت آنها مي‌خواستند دولت نهم اينگونه باشد تا هويت خود تعريفي آنها معنا پيدا كند اما چون اينطور نشد دچار بحران هويت شدند.» برخي به اصطلاح افشاگري‌ها هزينه را براي فعاليت سياسي دانشجويي بالا برد و بر ركود تاثير گذاشت وي، افزود: «مثلا مساله بازنشستگي اساتيد يا دانشجويان ستاره‌دار هر دو از همين مقوله است، بازنشستگي اساتيد يك واقعيت و يك پديده عادي است كه براساس قانون صورت گرفته و ادامه پيدا كرده است. تعداد بازنشستگان دو سال 83-82 به مراتب بيشتر از تعداد سال‌هاي 84-85 بوده است، اما اين جريان براي رسيدن به نقطه‌اي كه خود را در مقابل آن تعريف مي‌كرد، فضاسازي زيادي در اين باره انجام داد تا به هر طريق ممكن نشاني از استبداد توسط طرف مقابل ارائه كند. همچنين در بحث دانشجويان ستاره‌دار، با وجود اينكه آنچه در وزارت علوم و سازمان سنجش اتفاق افتاد، ذره‌اي با گذشته تفاوت نداشت، اما مطبوعاتي كردن آن، با همين هدف صورت گرفت، باشد كه نشان داده شود حرفهاي گذشته در مورد رقيب درست بوده است، در حاليكه روند با گذشته ذره‌اي فرق نكرده است، البته اين به اصطلاح افشاگري هزينه را براي فعاليت سياسي دانشجويي بالا برد و بر ركود تاثير گذاشت.» خرمشاد، گفت: «وقتي شرايط تغيير مي‌كند، بايد اين تغيير را درك و متناسب با آن عمل كرد، اگر اين اتفاق نيفتد، هزينه‌هايي را براي خود و جامعه در پي خواهد داشت. ما هم‌اكنون در اين تغيير فضا قرار گرفته‌ايم و بايد به سمت نقطه تعادل حركت كنيم و فهميده‌تر عمل كنيم، اين تكليف همه‌ي ماست.» آيا رييس دانشگاه از ترس اينكه بگويند فضا را بسته است نبايد قانوني برخورد كند؟ معاون فرهنگي وزير علوم درباره تعطيلي و تعليق چند انجمن اسلامي دانشجويان در سال گذشته، تصريح كرد: «جز در يك يا دو مورد كه با آن نيز برخورد شد، در مواردي ديگر مثلا انجمن اسلامي بايد سر سال پيش انتخاباتش را برگزار مي‌كرده است ولي اين كار را انجام نداده، درحالي‌كه نصف به اضافه يك نفر آنها هم فارغ‌التحصيل شده‌اند؛ يعني اولا شوراي مركزي وجود خارجي ندارد، ثانيا خلاف اساسنامه‌ي خود انجمن اسلامي عمل شده است، حالا رييس جديدي كه در اين دانشگاه منصوب شده، قرار است با اين تشكل در چارچوب مقررات عمل كند. قانون مي‌گويد كه اين خلاف اساسنامه انجمن است و انجمن اسلامي به خودي خود لغو مجوز مي‌شود.» وي ادامه داد: «در مواردي ديگر، آيين‌نامه اجرايي قانون تشكل‌ها كه در سال 78 تصويب شده، پيش‌بيني كرده كه تشكل‌هاي دانشجويي تا سه ماه بعد از تصويب اين قانون، اساسنامه‌ي خود را با اين قانون تطبيق دهند. برخي، اساسنامه را تطبيق نداده‌اند، به صراحت خود آن قانون اگر چنين نشود از آن پس فعاليت آن تشكل وجاهت قانوني نخواهد داشت يا درحالي‌كه طبق آيين‌نامه تشكل‌ها، تنها مجمع عمومي يك تشكل بايد به شوراي مركزي آن رأي دهد، برخي تشكل‌ها بجاي برگزاري انتخابات در سطح مجمع عمومي، صندوق رأي را وسط دانشگاه قرار داده‌اند كه تخلفي آشكار از آيين‌نامه اجرايي مصوب و ابلاغي سال 1382است؛ حالا رييس دانشگاه چه بايد بكند؟ آيا از ترسي اينكه بگويند فضا را بسته است نبايد قانوني برخورد كند؟» خرمشاد، يادآور شد: «ممكن است درگذشته، مسوولان چشم بر روي اينگونه تخلفات بسته باشند البته كه همان زمان هم غيرقانوني بوده و اگر اكنون هزينه آن بيشتر است به اين دليل است كه درگذشته در مواردي، قانوني برخورد نشده است. اي كاش به قانون عمل شده بود.» گزينش دانشجو براساس ديدگاه سياسي را صحيح نمي‌دانم معاون فرهنگي وزير علوم، با بيان اينكه گزينش دانشجو، براساس ديدگاه سياسي صحيح نمي‌داند، گفت: «در مباحث اخلاقي و... بايد احتياط‌هاي لازم به عمل بيايد، اما گزينش سياسي را شخصا نمي‌پسندم ولي بنا به مصالح اجتماعي اينطور نيست كه كليت گزينش را نفي كنم. در بحث گزينش نيز از 27 هزار پذيرفته شده‌ي آزمون كارشناسي ارشد، نهايتا درباره بيست نفر حرف و حديث‌هايي مطرح است كه در نگاهي كلان حكايت از سلامت جامعه دارد. در هر حال ما وظيفه داريم كه نگذاريم در هيچ حالتي خداي ناكرده حقي از كسي ضايع شود.» وي، در ادامه درباره بروز ديدگاه‌هاي ماركسيستي و چپ‌گرا در دانشگاه‌ها، خاطرنشان كرد: «زماني تفكرات سوسياليستي و چپ، بر جنبش دانشجويي غالب بوده و اساسا تفكر اسلامگرا و ليبرال در دهه‌ي بيست، براي مقابله با اين مساله پديد آمدند اما اكنون هم‌وزن اين تفكر مي‌توان تفكرات پراكنده بسياري را ديد و آنچه كمك مي‌كند كه در فضاي خوبي پيش‌برويم، اين است كه از تجربه گذشته استفاده شود و از راديكاليسم پرهيز شود.» خرمشاد در پايان اظهار داشت: «تجربه گذشته نشان مي‌دهد كه سوسياليسم روسي در ايران جواب نمي‌دهد؛ شايد به دليل همين تجارب باشد كه سوسياليسم در ايران در مقايسه با ليبراليسم طي سال‌هاي گذشته از بلوغ بهتري برخوردار شده است و اگر به سمتي برويم كه سوسياليسم ايراني منبعث از تجارب گذشته متولد شود، قبول كند كه اينجا ايران است، وزنش از حدي فراتر نخواهد رفت و در چارچوب نظام اسلامي ادامه فعاليت دهد، شايد در درازمدت جاي خود را باز كند چرا كه شعار عليه دين ملتي كه 98 درصد به آن باور دارند از سوي جريانات چپ نوظهور يعني خودزني در آغاز تولد
اعتراض به کميته انضباطي شيراز
اعتماد
مسعود خيراتي سخنگوي شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شيراز و علوم پزشکي شيراز به احضار دبير شوراي مرکزي اين انجمن اسلامي به کميته انضباطي اعتراض کرد. به گزارش ايلنا، همچنين محمدمهدي احمدي دبير شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه شيراز و علوم پزشکي شيراز پس از احضار به کميته انضباطي، در نامه يي به رئيس کميته انضباطي دانشگاه شيراز خواستار شفاف سازي اتهامات خود شده است
دانشجوي دوره دكتراي دانشگاه اميركبير از دانشگاه اخراج شد
ایرانپرس نیوز
وكيل مدافع متين مشكين، دانشجوي دوره دكتراي برق دانشگاه اميركبير از اخراج موكلش از اين دانشگاه خبر داد. محمدعلي دادخواه در گفتوگو با خبرنگار "ايلنا"، با اعلام اين مطلب، علت اخراج مشكين را مربوط به فعاليت‌هاي سياسي اين دانشجو اعلام كرد و گفت: اخراج موكلم در حالي صورت گرفت كه وي در امتحان جامع دكترا نيز قبول شده است.
وي با بيان اينكه اخراج موكلش به دستور رييس دانشگاه اميركبير صورت گرفته است، اين امر را برخلاف قانون اساسي و اعلاميه جهاني حقوق بشر دانست و تأكيد كرد: نمي‌توان حقوق مكتسبه يك فرد را از بين برد. اخراج موكلم بينظمي در آموزش عالي را به ذهن متبادر مي‌كند.
لازم به توضيح است كه متين مشكين، از اعضاي فعال جنبش دانشجويي و عضو سابق شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشگاه اميركبير است.
متين مشكين، دانشجويي دوره دكتراي دانشگاه صنعتي اميركبير نيز در گفتوگو با خبرنگار "ايلنا"، با اشاره به اينكه بورسيه دانشگاه چمران اهواز است، گفت: مهر ماه امسال از سوي دانشگاه چمران نامهاي به دستم رسيد كه در آن لغو بورسيه مرا اطلاع دادند اما هيچ دليلي براي آن ذكر نشده بود.
وي با بيان اينكه پيگيرياش از دانشگاه چمران و وزارت علوم هيچ نتيجهاي نداشته است، گفت: در اداره بورسيه تحصيلي به من اعلام كردند كه نامه دليل لغو بورسيه من محرمانه است و من نه اجازه يافتم آن نامه را ببينم و نه كپي آن را داشته باشم.
مشكين ادامه داد: پس از لغو بورسيه، دانشگاه اميركبير نيز كه محل تحصيل من بود، اجازه ادامه تحصيل به من نداد در حالي كه هر دانشگاه دفتر حقوقي دارد و اين دفتر است كه بايد طلب خود را از دانشگاههاي ديگر وصول كند و اين موضوع ربطي به دانشجو ندارد.
وي با بيان اينكه من حتي حاضر شدم هزينه تحصيل خود را بپردازم، گفت: من حتي امتحان جامع نيز دادهام و تنها دفاعيه رسالهام باقي مانده است.
اين دانشجوي دوره دكتراي اميركبير افزود: برخي اخبار غيررسمي مبني بر اعمال فشار برخي نهادها به وزارت علوم و دانشگاه چمران به ما رسيده است اما هيچ خبر رسمي در اين زمينه به ما نداده‌اند.
وي با بيان اينكه از طريق مجلس، ديوان عدالت اداري و شوراي عالي انقلاب فرهنگي موضوع را دنبال مي‌كند، گفت: هنوز جوابي به من داده نشده است و حتي وزارت علوم به من گفته است كه به خاطر انجام ندادن تعهدات خود، بايد نه ميليون تومان هم بپردازم
انتقال یک زندانی سیاسی به بهداری زندان اوین
ایرانپرس نیوز
بنا بر گزارشهای رسیده از بند 209 زندان اوین، کیوان رفیعی به بهداری زندان اوین منتقل شده است. این فعال حقوق بشر بیش از شش ماه است که در سلول انفرادی بسر می برد. او از معدود زندانیانی است که همچنان در شرایط بلاتکلیفی و در سلول انفرادی نگهداری می شود.
کیوان رفیعی در اثر دو بار اعتصاب غذای خشک دچار عفونت روده شده و طی دو هفته گذشته قادر به خوردن غذا نبوده است. او در زندان دچار بیماری های گوناگون از جمله بیماری کلیوی شده است .
مامورین وزارت اطلاعات علی رغم وضعیت وخیم جسمانی این زندانی سیاسی از انتقال او به بهداری زندان ممانعت می کردند، اما بالاخره روز یکشنبه با شدت یافتن وخامت حال وی و تهوع های ممتد او را به بهداری زندان اوین منتقل نمودند.
مسئولین بهداری پس از تجویز داروهای آرام بخش او را دوباره به سلول انفرادی منتقل کردند. کیوان رفیعی دچار یک نوع آنفولانزا شده و قادر به هیچ گونه تحرکی نیست .
فعالان حقوق بشر در ایران با هشدار به مجامع حقوق بشری خواهان اقدام فوری برای آزادی بی قید و شرط کیوان رفیعی جهت درمان او در بیمارستان هستند
بیش از سیصد و شصت هزار دانشجو در ایران بدون خوابگاه هستند
ایرانپرس نیوز
کمبود بيش از 366 هزار خوابگاه دانشجويی در کشور
واحد مرکزی خبر: شمار دانشجويان بدون خوابگاه در کشورحدود سه برابر دانشجويان ساکن در خوابگاههای دانشجويی است.رئيس صندوق رفاه دانشجويان وزارت علوم با بيان اينکه اکنون 137 هزار و 796 دانشجو در خوابگاهها ساکن هستند گفت در اين حال 366 هزار و 361 دانشجو در کشور بدون خوابگاه هستند.
فولادي نژاد تصريح کرد براي حل اين مشکل و تامين بودجه مورد نياز نامه اي با امضاي وزير علوم و رئيس جمهور به سازمان مديريت ارسال شده است که بر اساس اين نامه سرانه هر دانشجو يک ميليون تومان مشخص شده است. وي ابراز اميدواري کرد با تامين اين بودجه مشکل خوابگاه دانشجويان حل شود