تفکیک جنسیتی همواره یکی از سیاستهای ماهوی جمهوری اسلامی و اعتراض به آن یکی از جبهههای اصلی اعتراضات کل جامعه و مشخصا دانشجویان بوده است. اما در متن انقلاب زن زندگی آزادی و سرکوب بیامان حکومت در دانشگاهها، اعتراض یک هفتهای دانشجویان پردیس سیدخندان دانشگاه خواجه نصیر نسبت به اعمال تفکیک جنسیتی در سلف دانشگاه توجهات زیادی را به خود جلب کرده است.
اما ماجرا از کجا شروع شد؟
روز پنجشنبه ۲۶ بهمنماه دانشگاه خواجه نصیر در اطلاعیه خبری از «افزایش ۱۵۰ نفری ظرفیت و بهینهسازی فضای سلف» خبر داد. از آنجا که عبارت «بهینهسازی فضای سلف» مشخصا متوجه تشدید اعمال محدودیت در جهت تفکیک جنسیتی غذاخوری دانشگاه بود، جمعی از دانشجویان این دانشگاه در اولین فرصت ممکن یعنی شنبه ۲۸ بهمنماه در اعتراض به سیاست تفکیک جنسیتی سینیهای غذای خود را به بیرون سلف بردند. این اقدام که مورد توجه سایر دانشجویان قرار گرفته بود در روزهای بعدی هفته نیز تا چهارشنبه ۲ اسفندماه ادامه یافت.
همزمان با جلب توجه عمومی اعتراض این دانشجویان، قوه سرکوب حکومت دست به کار شد تا مانع از تداوم آن شود؛ تا جایی که پنجمین روز اعتراض دانشجویان با حضور پررنگ حراست و تنش میان دانشجویان و سرکوبگران برگزار شد. این در حالی است که آخرین گزارشات از این حکایت دارد که برای تعدادی از دانشجویان معترض در کمیته انضباطی دانشگاه ظرف همین مدت کوتاه پروندهسازی شده است.
در واکنش به این اقدامات تهدیدآمیز، دانشجویان این دانشگاه در «خبرنامه خواجهنصیر» در اطلاعیه خود به تاریخ ۲ اسفند نوشتند: «این را آویزه گوش خود قرار دهید، دانشجوی خواجه نصیر سرکوب نشدنی است؛ هستیم بر عهدی که بستیم و این جنبش همچنان ادامه دارد...»
از سوی دیگر دانشجویان در تشکل «دانشجویان پیشرو» هم در اطلاعیهای در حمایت از اعتراض دانشجویان پردیس سیدخندان نوشتند: «ما اعلام میکنیم که هیچگاه همکلاسیهای خودمان را تنها نمیگذاریم و به هر شکل ممکن و در سطوح مختلف، این مبارزه حقطلبانه را علیه حکومت تفکیک و تبعیض و نابرابری، حکومت جمهوری اسلامی، به پیش خواهیم برد.»
مجموعه این اعتراضات و حمایتهای صورت گرفته سبب شد که رئیس این دانشگاه، امیررضا شاهانی مجبور به واکنش شود و در مصاحبهای با خبرگزاری فارس، یکی از امنیتیترین رسانههای حکومت، پیرامون اعتراضات دانشجویان چنین بگوید: «چند روزی است که چند دانشجو دور هم جمع شدهاند و جنجالی تحت عنوان تفکیک جنسیتی در سلفها به راهانداختهاند. تفکیک جنسیتی سلف موضوع جدیدی نیست و هیچ اتفاق تازه یا تغییری در قانون و مقررات پردیس سیدخندان رخ نداده است.»
در پایان باید اشاره داشت که اعتراضات دانشجویان پردیس سیدخندان دانشگاه خواجه نصیر در که دل یکی از سختترین شرایط سرکوب صورت میگیرد، از اهمیت بالای سیاسی برخوردار است و شایسته بیشترین حمایتها از سوی دانشجویان دانشگاههای دیگر و همچنین عموم مردم حقطلب ایران است. تنها راه حمایت از دانشجویان خواجه نصیر و حفاظت از آنها در برابر نیروهای سرکوب، تکثیر اعتراضات به تفکیک جنسیتی در دانشگاهها است.
تحریریه دانشگاه سنگر آزادی و برابری