اخراج نوید کیهانی راد، دانشجوی برتر مهندسی نرم افزار دانشگاه صنعتی شیراز

نوید کیهانی راد، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی نرم افزار دانشگاه صنعتی شیراز از دانشگاه اخراج شد.

وی در حالی به دلیل اعتقاد به  بهائیت از دانشگاه اخراج شده، که از دانشجویان برتر مقطع کارشناسی بوده است.
  این دانشجوی بهایی با بیان این که در تیر ماه امسال در مقطع کارشناسی رشته  IT فارغ التحصیل شده است، می گوید: در تیر ماه در حالی فارغ التحصیل شدم که چون نفر اول بودم در صورت شرکت در کنکور می توانستم به راحتی در دانشگاه شریف ادامه تحصیل بدهم.
  وی می افزاید: به دلیل ممانعت مسئولین نتوانستم در کنکور ارشد شرکت کنم، و با سهمیه دانشجوی برتر بدون کنکور در دانشگاه خودم (صنعتی شیراز) مشغول به تحصیل در رشته مهندسی نرم افزار شدم.
  ممانعت حراست از ادامه تحصیل دانشجوی بهائی
  در دی ماه سال گذشته، اواخر ترم تحصیلی پیشین، مسئولین حراست دانشگاه نوید کیهانی راد را احضار کرده و از وی در مورد اعتقاد به بهائیت سوال کرده اند.
  بعد از تایید این دانشجوی بهایی، حراست دانشگاه به وی ابلاغ کرده است که از فردا حق حضور در دانشگاه را نخواهد داشت و نگهبانی نیز از ورود وی به دانشگاه ممانعت به عمل آورده است: "گفتند تو فرم ثبت نام ارشد نوشتی بهایی، گفتم بله. گفت چرا تو کارشناسی ننوشتی، گفتم نوشته بودم. پرونده ام رو آورد و نگاه کرد. بعد خیلی با احترام گفت که از فردا نمیتونید بیایید دانشگاه اگر هم بیایید نگهبانی مانع ورودتون میشه، دیگه هرجور که میدونید و میخواهید میتونید پیگیری کنید".

"مدارک کارشناسی مرا هم تحویل نمی دهند"

پیگیری های نوید کیهانی راد تا این لحظه به نتیجه نرسیده و همچنان مسئولین نگهبانی از ورود وی به دانشگاه برای پیگیری بیشتر جلوگیری می کنند.
  وی می افزاید که رییس دانشگاه نیز به وی وقت ملاقات نداده و منشی وی گفته است که در جریان پرونده اش بوده ولی کاری از دستش بر نمی آید.
  مسئولان از تحویل مدارک کارشناسی وی نیز خودداری می کنند.
  نوید کیهانی راد در حالی از تحصیل محروم شده که تعداد زیادی لوح تقدیر از قسمت های مختلف دانشگاه با مهر و امضای رییس دانشگاه، رییس دانشکده، دفتراستعدادهای درخشان، انجمن علمی دانشگاه و ... دریافت کرده است.
  بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، تنها شهروندانی که معتقد به یکی از ادیان تصریح شده در قانون اساسی کشور باشند (مسلمان، کلیمی، مسیحی و زرتشتی)، حق تحصیل در دانشگاه های کشور را خواهند داشت. بر همین مبنا هر سال شمار زیادی از شهروندان بهایی از حق تحصیل محروم می شوند.
حضور دین در عرصه ی دولت و اجتماع به عنوان یکی از عوامل ارزشگذاری افراد نتیجه ای جز این به بار نمی آورد. حق تحصیل یک حق فراگیر و عمومی است و تحت هیچ بهانه ای نمیتوان این حق را از کسی سلب کرد  اما راه حل چیست.تنها راه حل منطقی زدودن جامعه و عرصه ی عمومی از هرگونه دین و آیینی است.نه تنها دانشگاه حق ندارد از کسی درباره عقاید دینی اش پرس و جو کند بلکه این اجازه را به کسی نخواهد داد که در فضای علمی آموزشی به ترویج عقایدش به هر طریق بپردازد.