مرگ بر دیکتاتور!
دانشجوی زندانی آزاد باید گردد!
مهران رحمانی، خبرنگار سازمان جوانان کمونیست
تجمع امروز دانشگاه تهران شاهد ثمره ي همبستگی دانشجويان و فعالين چپ بود . همانطور كه فراخوان داده شده بود مقابل دانشكده فني تهران ساعت 12 همه در انتظار برگزاري مراسم 16 آذر و اعتراضات دانشجويي بودند كه با دستگيري هاي اخيرنیزشدت گرفته است. نيروهاي امنيتي و لباس شخصي نيز در همه جاي دانشگاه حضور داشتند و نزديك ساعت 12 امكان ورود به دانشگاه وجود نداشت به همين دليل عده اي نتوانستد در مراسم شركت كنند. تا اينكه گروه كثيري از دانشجويان و فعالين با پلاكاردهاي سرخ كه شعارهاي چپ، راديكال و سوسیالیستی روي انها به چشم مي خورد به سمت دانشكده فني آمده و حلقه اي بزرگ از جمعيت تشكيل شد. ابتدا بيانيه دانشجویان آزاديخواه و برابري طلب خوانده شد و بعد ازطرف دانشجويان پلي تكنيك، از طرف دانشجويان تعليقي صحبت شد. بي‍ژن صباغ يكي از فعالين دانشجويي مازندران كه خودرا تحت فشارهاي امنيتي از مازندران به تهران رسانده بود و بسياري ديگر با صحبتهای اعتراض آميز خود به بيان اقدامات سركوبگرایانه علیه جنبش هاي كارگری، زنان، دانشجويان وبازداشتها و بيان مواضع آزاديخواهانه در مورد جامعه و جنگ ... و لزوم حمايت از آنها پرداختند وسركوب كنندگان و نيروهاي امنيتي و پليسي حاضر در جمع را مورد تهديد و اعتراض قرار دادند كه با شعار مرگ بر ديكتاتور، مرگ بر استبداد ، دانشجو مي ميرد ذلت نمي پذيرد و... توسط جمعيت همراهي مي شد. همچنين در ميان سخنراني ها بيانيه هاي مختلفی از سوي دانشجويان در بين جمع توزيع و در هوا پخش مي شد. در انتها از حاضرين خواسته شد همراه يكديگر به سمت سر در دانشگاه رفته و اعتراضات خود را به جامعه وبین مردم ببرند واز آنها درخواست حمايت نمايند . جمعيت زيادي البته به همراه لباس شخصي ها و حراستي ها ونيروهاي بسيج كه در گوشه و كنار حس مي شدند. دانشجویان سرودهایی (از جمله برپاخيز از جا كن بناي كاخ دشمن، سراومد زمستون و يار دبستاني) مي خواندند وپيش مي رفتند. در حاليكه پا به زمين مي كوبيدند و دست ميزدند شعارهايي همچون" برپاخيز از جا كن بناي كاخ دشمن" ،" دانشجوي زنداني آزاد بايد گردد" ، "مرگ بر استبداد"،" شركت در انتخابات خيانت خيانت"، "رييس بي لياقت استفا استفا" ،" آزادی مساوات تحریم انتخابات" و... را سر میدادند. نيروهاي حراست درب اصلي را بسته بودند و مقابل آن اتوبوس و نيروهاي پليس ايستاده بودند كه مانع ارتباط مردم تجمع کننده در خيابان با دانشجويان درون دانشگاه بشوند . چند نفر ازدانشجويان از نرده ها بالا رفته وپلاكاردهاي خود را بالا گرفتند. در اين هنگام دوباره صداي شعارها بالا گرفت و اين بار شعارهايي با مضمون پایان گرفتن عمرجمهوری اسلامی و شعارهایی همچون "حكومت زور نميخوايم پليس مزدور نمي خوايم" ، " پليس به اين بي غيرتي هرگز نديده ملتي" ،" اي مردم با غيرت حمايت حمايت " ،"احمدي/هاشمي پينوشه ايران شيلي نميشه" ، "مي كشم مي كشم آنكه برادرم كشت " و... كه در نهايت صداي تركيدن يك ماده محترقه در ميان جمع پيچيد كه دانشجويان شروع به تمسخر و هو كردن نيروهاي پليس كردند . سپس با اعلام پايان مراسم پلاكاردها را بيرون انداخته و از حاضرين خواسته شد با هم به سمت درها حركت كرده و در گروههاي چهار پنج نفري از دانشگاه خارج شوند . در اين ميان نيروهاي امنيتي به شناسايي گردانندگان و سخنرانان و فيلمبرداري از جمع اكتفا كرده بودند. بعد از خروج دانشجویان گروه هايي كه احتمال دستگيريشان مي رفت در دانشگاه باقي ماندند تا وضعيت مساعد شود و در تاريكي از دانشگاه خارج شوند كه چندين ساعت به طول مي انجاميد و مجبور بودند براي يافتن جايي امن مدام مكان خود را تغيير دهند . در اين ميان حدودا پنج شش نفراز فعالين نيز به هنگام خروج از درها و داخل دانشگاه دستگير و به دفتر حراست انتقال داده شده اند.
تجمع خارج از داشگاه هم جمعی از دانشجویان، کارگران، معلمان، جوانان و برخی از هنرمندان بودند که میخواستند به تجمع دانشجویان بپیوندند و از آنان حمایت کنند. اما بدلیل ممانعت ماموران رژیم در بیرون از دانشگاه مانده بودند.
سازمان جوانان کمونیست
13 آذر 86 ، 4 دسامبر 2007
دانشجوی زندانی آزاد باید گردد!
مهران رحمانی، خبرنگار سازمان جوانان کمونیست
تجمع امروز دانشگاه تهران شاهد ثمره ي همبستگی دانشجويان و فعالين چپ بود . همانطور كه فراخوان داده شده بود مقابل دانشكده فني تهران ساعت 12 همه در انتظار برگزاري مراسم 16 آذر و اعتراضات دانشجويي بودند كه با دستگيري هاي اخيرنیزشدت گرفته است. نيروهاي امنيتي و لباس شخصي نيز در همه جاي دانشگاه حضور داشتند و نزديك ساعت 12 امكان ورود به دانشگاه وجود نداشت به همين دليل عده اي نتوانستد در مراسم شركت كنند. تا اينكه گروه كثيري از دانشجويان و فعالين با پلاكاردهاي سرخ كه شعارهاي چپ، راديكال و سوسیالیستی روي انها به چشم مي خورد به سمت دانشكده فني آمده و حلقه اي بزرگ از جمعيت تشكيل شد. ابتدا بيانيه دانشجویان آزاديخواه و برابري طلب خوانده شد و بعد ازطرف دانشجويان پلي تكنيك، از طرف دانشجويان تعليقي صحبت شد. بي‍ژن صباغ يكي از فعالين دانشجويي مازندران كه خودرا تحت فشارهاي امنيتي از مازندران به تهران رسانده بود و بسياري ديگر با صحبتهای اعتراض آميز خود به بيان اقدامات سركوبگرایانه علیه جنبش هاي كارگری، زنان، دانشجويان وبازداشتها و بيان مواضع آزاديخواهانه در مورد جامعه و جنگ ... و لزوم حمايت از آنها پرداختند وسركوب كنندگان و نيروهاي امنيتي و پليسي حاضر در جمع را مورد تهديد و اعتراض قرار دادند كه با شعار مرگ بر ديكتاتور، مرگ بر استبداد ، دانشجو مي ميرد ذلت نمي پذيرد و... توسط جمعيت همراهي مي شد. همچنين در ميان سخنراني ها بيانيه هاي مختلفی از سوي دانشجويان در بين جمع توزيع و در هوا پخش مي شد. در انتها از حاضرين خواسته شد همراه يكديگر به سمت سر در دانشگاه رفته و اعتراضات خود را به جامعه وبین مردم ببرند واز آنها درخواست حمايت نمايند . جمعيت زيادي البته به همراه لباس شخصي ها و حراستي ها ونيروهاي بسيج كه در گوشه و كنار حس مي شدند. دانشجویان سرودهایی (از جمله برپاخيز از جا كن بناي كاخ دشمن، سراومد زمستون و يار دبستاني) مي خواندند وپيش مي رفتند. در حاليكه پا به زمين مي كوبيدند و دست ميزدند شعارهايي همچون" برپاخيز از جا كن بناي كاخ دشمن" ،" دانشجوي زنداني آزاد بايد گردد" ، "مرگ بر استبداد"،" شركت در انتخابات خيانت خيانت"، "رييس بي لياقت استفا استفا" ،" آزادی مساوات تحریم انتخابات" و... را سر میدادند. نيروهاي حراست درب اصلي را بسته بودند و مقابل آن اتوبوس و نيروهاي پليس ايستاده بودند كه مانع ارتباط مردم تجمع کننده در خيابان با دانشجويان درون دانشگاه بشوند . چند نفر ازدانشجويان از نرده ها بالا رفته وپلاكاردهاي خود را بالا گرفتند. در اين هنگام دوباره صداي شعارها بالا گرفت و اين بار شعارهايي با مضمون پایان گرفتن عمرجمهوری اسلامی و شعارهایی همچون "حكومت زور نميخوايم پليس مزدور نمي خوايم" ، " پليس به اين بي غيرتي هرگز نديده ملتي" ،" اي مردم با غيرت حمايت حمايت " ،"احمدي/هاشمي پينوشه ايران شيلي نميشه" ، "مي كشم مي كشم آنكه برادرم كشت " و... كه در نهايت صداي تركيدن يك ماده محترقه در ميان جمع پيچيد كه دانشجويان شروع به تمسخر و هو كردن نيروهاي پليس كردند . سپس با اعلام پايان مراسم پلاكاردها را بيرون انداخته و از حاضرين خواسته شد با هم به سمت درها حركت كرده و در گروههاي چهار پنج نفري از دانشگاه خارج شوند . در اين ميان نيروهاي امنيتي به شناسايي گردانندگان و سخنرانان و فيلمبرداري از جمع اكتفا كرده بودند. بعد از خروج دانشجویان گروه هايي كه احتمال دستگيريشان مي رفت در دانشگاه باقي ماندند تا وضعيت مساعد شود و در تاريكي از دانشگاه خارج شوند كه چندين ساعت به طول مي انجاميد و مجبور بودند براي يافتن جايي امن مدام مكان خود را تغيير دهند . در اين ميان حدودا پنج شش نفراز فعالين نيز به هنگام خروج از درها و داخل دانشگاه دستگير و به دفتر حراست انتقال داده شده اند.
تجمع خارج از داشگاه هم جمعی از دانشجویان، کارگران، معلمان، جوانان و برخی از هنرمندان بودند که میخواستند به تجمع دانشجویان بپیوندند و از آنان حمایت کنند. اما بدلیل ممانعت ماموران رژیم در بیرون از دانشگاه مانده بودند.
سازمان جوانان کمونیست
13 آذر 86 ، 4 دسامبر 2007