17/09/1385 جمعه

0

اخباردانشجویی

تجمع روز 16 آذر در دانشگاه فردوسی مشهد
روزنه
تریبون آزادی از ساعت 12 در امفی تئاتر کانون فرهنگی دانشگاه فردوسی برگزار شد .
سخنرانان در این تجمع که تا ساعت 14 ادامه داشت مسائل مختلفی از جمله برخورد انتظامات با دانشجویان، آزادی پوشش، اتحاد دانشجویان با جنبش کارگری و جنبش زنان، آزادی مطبوعات، و وضعیت نامناسب خوابگاها و دخالت انتظامات در روابط خصوصی دانشجوها صحبت کردند.
در شروع این تریبون آزاد درگیری مختصر با انتظامات که قصد جداسازی دانشجویان دختر و پسر داشت ایجاد شد که با عقب نشستن انتظامات پایان پذیرفت.
حدود 400 نفری که در این تجمع شرکت کرده بودند با در دست داشتن پلاکاردها مختلف "آزادی برابری" آزادی مساوات تحریم انتخابات" مرگ بر استبداد" آسانلو و زرافشان باید آزاد شوند، جنبش زنان، جنبش کارگری، جنبش دانشجوی اتحاد اتحاد" دانشگاه پادگان نیست" این تجمع را با قرائت بیانیه زیر به پایان رساندند.
متن بیانیه:
بیانیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد به مناسبت روز دانشجو
جنبشهاي بزرگ جهان ،‌ پيروزمندي هاي خود را پيش از هر امر ديگر ،‌ از درك نقادانه ي تجربه اي كسب مي كنند كه در تاريخ زنده ي مبارزه اشان ،‌ هر لحظه آن را پشت سر مي گذارند .
انتظار بازگشت جنبش دانشجويي ايران به مسير پاكوفته ‌« اصلاحات »‌ و تكرار پروژه ي شكست خورده ي «‌ دنباله روي از اميدواران به مراجع قدرت »‌ ،‌ نفي مغرضانه و آگاهانه ي تك تك امكانات نويافته ي پيروزي اين جنبش در حركت به سوي خواسته هاي بر حق آن است .
گسست جنبش دانشجويي از «‌ فلسفه و جنبش سياسي موسوم به اصلاح طلبي » ،‌ جز محصول درك نقادانه امروز جنبش از همان تجربه ي منتهي به شكست «‌ اصلاحات »‌ چيز ديگري نيست . اين گسست ، گشايش دريچه ي اميدي ست كه استقلال جنبش دانشجويي از دستگاه قدرت و ايستادن آن بر پاهاي آزموده ي خود را نويد مي دهد .
آگاهي جنبش از اين حقيقت كه او عضو پوينده و متكاملي از اندامواره (‌ارگانيسم )‌ روبه رشد جامعه ايران بوده و از اين رو در ارتباط و هم سرنوشتي ارگانيك با ديگر جنبش هاي مترقي اين جامعه است ،‌هم اكنون دانشگاه و دانشجويان را از قالب تنگ يك صنف سياسي معترض به در آورده و آنرا به جنبشي اجتماعي و همبسته ي ناگزير مبارزات پيگير كارگران ،‌ زنان ، جوانان و ديگر گروهها و اقشار تحت ستم جامعه تبديل كرده است . سياسي گري امروزي جنبش دانشجويي ،‌ به همين سبب مي بايست از عضويت اكتيو اجتماعي و دخالتگري پيگيرانه او در هر امر كوچك و بزرگ جامعه ايران نشأت گيرد .
امسال 16 آذر روزي ست كه دانشگاه هاي سراسر كشور رو به جامعه ايستاده و تداوم مبارزه اشان براي دستيابي به جامعه اي آزاد و برابر براي همه گان را به يكايك مردم اعلام مي كنند . تجربه ي كنوني جنبش دانشجويي ،‌ در كنار تجربه ي مبارزات سرسختانه ي طبقه ي كارگر و جنبش آزادي خواهانه ي زنان ايران ،‌ محصول آگاهي اين جنبشها از اين حقيقت است كه «‌ دست يابي به مطالبات بر حق مردم تنها به نيروي اتحاد مردمي و بريدن قاطعانه از هرگونه دخالت از بالا و يا از خارج ممكن است »‌ .
با در نظر گرفتن چنين حقايقي ست كه امروز جنبش دانشجويي اعلام مي كند كه خواسته هاي خود را نه از طريق متوسل شدن به درگاه مراجع قدرت داخلي و خارجي ،‌ بلكه با اصرار قاطعانه دانشجويان بر اتكا به نيرو و اراده ي آگاهانه ي خود مردم ايران به شرح زير دنبال مي كند :
1 - جنبش دانشجويي به زندگي در جامعه اي اميد دارد كه در آن فرد فرد انسانها از آزادي هاي سياسي – اجتماعي خود ( ‌به عنوان حق طبيعي افراد بشر )‌ بهره مند بوده و در آن از تمامي امكانات و ثروتهاي جامعه به طور برابر برخوردار باشند . تنها در چنين جامعه اي ست كه امكان اعتلاي استعدادهاي نهان جامعه فراهم مي آيد . جنبش بر اين باور است كه دست يافتن به چنين جامعه اي جز از طريق اتحاد مستحكم آن با ديگر جنبشهاي روبه جلوي جامعه به ويژه جنبش طبقه كارگر و جنبش زنان غير ممكن است . با در نظر قرار دادن اين افق متعالي ست كه ديگر خواسته هاي دانشجويان به صورت لوازم و شروط اوليه رسيدن به چنين جامعه اي ،‌ در ادامه مطرح مي شود .
2 - جنبش خواستار حذف فضاي شبه نظامي دانشگاه ها – به همراه تمامي علايم و عواقب آن از قبيل احكام انضباطي سنگين و پوشش اجباري دختران دانشجو (‌ به عنوان نمونه اي از تبعيض و تفكيك جنسي ) ، اخراج اساتید ، طرح ستاره دار کردن دانشجویان ، ثبت نام مشروط دانشجویان تحصیلات تکمیلی ، تفکیک جنسی سرویس ها و بوفه های دانشکده ها – در تمام دانشگاه هاي كشوربوده و ضمنا ً‌ به جد خواستار محاكمه ي عاملان قتل دانشجوي سبزواري مي باشد .
3 – ‌ آزادي فعاليت تشكلها و نشريات مستقل دانشجويي ، مصون از هر گونه تيغ سانسور – را حق گذشت ناپذير دانشجويان دانسته و در مسير تحقق اين خواسته پيگيرانه تلاش خواهد كرد .
4 – با توجه به عملکرد ضعیف وزارت علوم ، خواستار برکناری فوری وزیر علوم و رؤسای انتصابی دانشگاه ها می باشد .
5 - با پافشاري بر حق بديهي آزادي بيان ،‌ خواستار لغو تمامي احكام قضايي مربوط با فعالين سياسي كشور و آزادي زندانيان سياسي – به ویژه دکتر زرافشان وکیل پرونده ی قتلهای زنجیره ای - مي باشد .
6 - از كوچكترين مطالبات و مبارزات طبقه ي كارگر ايران قویا ً دفاع كرده و خود را متحد استراتژيك جنبش كارگري ايران مي داند و از آزادي تشكيل سنديكا و تشكلهاي آزاد و مستقل كارگري و نیز حق اعتصاب کارگران قاطعانه حمايت مي كند . خواستار لغو اصلاحیه ی قانون کار بوده و ضمنا ً پيگيرانه خواهان آزادي آقاي منصور اسانلو – رئيس هيأت مديره ي سنديكاي اتوبوس راني تهران - و باز گرداندن ايشان و همكاران شان به محيط كار مي باشد .
7– قويا ً‌خواستار برابري مطلق زنان و مردان در عرصه ي حقوقي ، سياسي و اجتماعي و رفع هرگونه تبعيض جنسي بر عليه زنان مي باشد .
8 – جنبش با هر گونه دخالت خارجي – اعم از اشكال نظامي يا الگوي فرساينده ي تحريمهاي سياسي و اقتصادي – در سرنوشت مردم ايران به جد مخالف بوده و اعلام مي كند كه نتايج چنين اقداماتي تنها فلاكت و سيه روزي هرچه بيشتر مردم اين كشور را به همراه خواهد داشت . اين سيه روزي با فراهم شدن شرايط براي سربرآوردن خطرناك ترين نيروهاي تبهكار جامعه با قوت هر چه تمام تر بازتوليد خواهد شد .
دانشگاه امروز سنگري براي پاسداري از حقوق و آزادي هاي مردم ايران است . بقاي اين سنگر و گسترش دامنه ي فتوحات آن تنها در پرتو اتحاد جنبشهاي بر آمده از بطن همين «‌ مردم »‌ ممكن خواهد بود . به همين سبب جنبش دانشجويي نيروهاي مترقي بالقوه و بالفعل موجود در جامعه را به اتحاد با يكديگر براي رسيدن به خواسته ها و مطالبات همسويه اشان فرا مي خواند.
مشهد 16 آذر 85

گزارش گردهمائی دانشجویان دانشگاه تهران برای نشریه دانشجوئی بذر: جنبش دانشجويي متحد جنبش كارگري و جنبش زنان است
روزنه
برگ زرين ديگري در تاريخ سرخ جنبش دانشجويي ايران
امروز، به مناسبت روز دانشجو دانشگاه تهران بار ديگر شاهد حماسه اي مهم در تاريخ پر فراز و نشيب خود بود.
امروز، به مناسبت 16 آذر، در و ديوار هاي دانشگاه، در هاي آهنين دانشگاه، با فريادها و خشم و مشت هاي گره كرده دانشجويان آزاديخواه به لرزه در آمدند ودرهم شکسته شدند.
اگر چه از چند روز قبل با احضار هاي متعدد فعالين چپ دانشجويي و حتي خانواده هاي آنها به وزارت اطلاعات سعي در ايجاد رعب و وحشت و ممانعت از برگزاري مراسم كردند، اما بر خلاف انتظار مزدوران رژيم، مراسم هر چه با شكوهتر بر گزار شد.از ساعتهاي آغازين صبح امروز اكثر فعالين چپ دانشجويي در دانشگاه حضور يافتند و در تدارك برنامه با يكديگر همكاري کردند. از چند روز قبل با انتشار بيانيه روز دانشجو تحت عنوان (( دانشگاه پادگان نيست )) و همچنين انتشار و توزيع تراكت هاي مخصوص برنامه 16 آذر در دانشگاههاي مختلف، خوابگاههاي دانشجويي و همچنين سايتها و وبلاگهاي گوناگون ، اطلاع رساني شده بود. البته لازم به ذكر است كه پوستر بزرگ برنامه در خيابانهاي اطراف دانشگاه نيز با تلاش رفقاي دانشجو بر در و ديوارها مزین شده بود.
برنامه راس ساعت 12 با برافراشتن پلاكاردهاي سرخ رفقاي چپ و حركت از دانشكده حقوق به سمت دانشكده فني اغاز شد. پلاكاردها شامل شعارهای زیر بود:

آزادي ، برابری
جنبش دانشجويي متحد جنبش كارگري و جنبش زنان است
تبعيض جنسي ملغي بايد گردد"
هر گونه دخالت خارجي در تعيين سر نوشت مردم ايران محكوم است
ستاره ستيزد و شب گريزد وصبح روشن آيد
از آسمان دانشگاه گر تير و فتنه بارد جنبش ادامه دارد
در راه آزادي چيزي جز زنجير هايمان براي از دست دادن نداريم
تصميم ما بر اين است كه از زندگي بد بيشتر از مرگ بهراسيم
ما از مبارزات و مطالبات طبقه كارگر حمايت مي كنيم
دانشجو، كارگر، اتحاد اتحاد

برنامه همزمان با مراسم دفتر تحكيم وحدت بود و بار ديگر ليبرالها و اپورتونيستها و مدعيان دروغین دموكراسي و ازادي كوشيدند تا بتوانند مهر خود را بر حركت و حماسه امروز ثبت كنند. اما باز هم مي گوييم و براي بارها و بارها كه زهي خيال باطل!امروز مبارزه دانشجویان انقلابی و چپ نشان از شکل گیری دو باره یک خط انقلابی در دانشگاه بود و دانشجويان چپ ثابت کردند كه دوران ليبراليسم و وعده های دروغین دمکراسی و آزادی به سر آمده است.
بعد از تجمع در مقابل دانشكده فني و پخش سرود به ياد ماندني "يار دبستاني من" به دليل بسته شدن درهاي دانشگاه و پشت در ماندن دانشجويان زيادي همگي به سمت درب خيابان 16 آذر حركت كرده و با دادن شعارهاي" دانشجو ميميرد ، ذلت نمي پذيرد"، "مرگ بر استبداد"، "مرگ بر ديكتاتور" با يكديگر همصدا و متحد شدند .با رسيدن به جلوي در همگي به سمت در هجوم برده و بالاخره درب آهنين را شكستند و بقيه دانشجويان و بعضا مردم عادي نيز به داخل دانشگاه آمدند . دوباره همگي به سمت دانشكده فني بر گشتند. ابتدا يكي از سخنرانان دفتر تحكيم وحدت سخنراني كرد. سپس يكي از مهمانانشان كه تقي رحماني بود دعوت به سخنراني شد. سخنان او حوصله همه را سر برد. و بعد از او نيز باز هم سخنراني ديگر، از تحكيم وحدتي ها به صحنه آمد. ظاهرا تمام عزمشان را جزم كرده بودند تا برنامه را به نام خودشان تمام كنند و مجالي به فعالين چپ و كمونيست براي اجراي برنامه هايشان ندهند. باز هم بايد با پوز خند به آنها بگوييم زهي خيال باطل!
بعد از 4-5 سخنران تحكيم وحدت، يكي از فعالين بيانيه جنبش چپ دانشجويي را خواند که با استقبال و فریادهای پرشور دانشجویان روبرو شد. لازم به توضيح است كه دانشجويان كرد دانشگاههاي تهران نيز به صورت جداگانه و همراه با حمل پلاكادهايي در ابتداي مراسم به جمع پیوستند.
در لابلای سخنرانيهاي متعدد نيز مدام شعار هاي مختلفي مانند:

آزادي ، مساوات تحريم انتخابات
دانشجو، كارگر ، اتحاد اتحاد
زنداني سياسي آزاد بايد گردد
اسانلو ، زرافشان آزاد بايد گردند

سر داده شد و در محکومیت قتل دانشجوي سبزواري، شعارهائی مبنی بر خونخواهی به گوش می رسید.بعد از خواندن بيانيه دانشجويان چپ باز هم سخنرانان تحكيم به روي صحنه آمدند كه با اعتراض دانشجويان چپ روبرو شدند. در انتها مجری برنامه اعلام کرد که می خواهد پیام ابراهیم يزدي دبير کل نهضت آزادي به مناسبت روز دانشجو را بخواند که، با اعتراض شديد و یکپارچه دانشجويان چپ مواجه شد و با سر دادن شعارهاي:

مزدور برو گمشو
يزدي برو گمشو"
حكومت زور نمي خوايم ، دولت مزدور نمي خوايم

مانع از خواندن پیام او شدند. در اين بين نيز چند تن از دانشجويان ليبرال و باصطلاح دموكراسي خواه با دشنام و بي حرمتي به چند تن از دانشجويان چپ و حتي درگيري فيزيكي سعي در متشنج كردن جو مراسم داشتند و شايد هم مي خواستند با اين كار مراسم را همانجا به اتمام برسانند تا همه چيز باصطلاح با خوبي و خوشي و همانطور كه برنامه ريزي كرده بودند به پايان برسانند. اما همگي با حركت به سوي سر در دانشگاه تهران، البته بر خلاف ميل دفتر تحكيمي ها كه از ادامه حركت با بقيه نيز منصرف شدند، به مراسم جاني ديگر بخشيدند. دانشجویان در حين حركت با مشتهاي گره كرده و كوبنده و پای كوبان شعار مي دادند:
"محمود احمدي نژاد ، عامل تبعيض و فساد"
مرگ بر استبداد
مرگ بر ديكتاتور
حكومت زور نمي خوايم دولت مزدور نمي خوايم

بس از رسيدن به سر در دانشگاه دانشجويان چپ در حاليكه پلاكاردهاي سرخشان را حمل مي كردند از ميله ها بالا رفتند و پلاكاردها را به سمت خيابان گرفتند. .نيروي انتظامي و ديگر نيروهاي امنيتي در جلوي در ايستاده بودند و با قرار دادن يكدستگاه اتوبوس در جلوي درب دانشگاه مانع از مطلع شدن و ايستادن مردم مي شدند .اما فریادها آنقدر كوبنده و رسا بود
كه هيچ مانعي جلودار آن نبود . با تمام قدرت فرياد زده شد:

آزادي ، مساوات تحريم انتخابات
مردم چرا نشستين ، ايران شده فلسطين
اي مردم با غيرت ، حمايت حمايت
پليس به اين بي غيرتي هرگز نديده ملتي
جمهوري اسلامي فانوس رو به باد است
پينوشه ، پينوشه ايران شيلي نمي شه

سر در دانشگاه با غرشهاي كوبنده دانشجويان به لرزه در آمد. سپس همگي دوباره به سمت درب خيابان 16 آذر حركت كردند و يكصدا و كوبنده شعار مي دادند و سرود مي خواندند. پس از رسيدن به جلوي درب كه آنجا هم مملو از مامورين و نيروهاي ويژه و كماندوها بود دست در دست يكديگر و پا كوبان فرياد زدند:

توپ ، تانك ، بسيجي ديگر اثر ندارد
محمود احمدي نژاد، عامل تبعيض و فساد
بسيجي حيا كن دانشگاه رو رها كن

و با اشاره به سوي كماندوها و گارد ويژه فرياد زدند: "مزدور برو گمشو"
قابل ذكر است كه در آن ساعت خيابان 16 آذر بسيار شلوغ و پر تردد بود و دانشجويان توانستند فرياد رساي خود را هر چه بلند تر به گوش مردم برسانند. در اين بين نيز به جز افرادي كه با دوربينها و موبايلهاي شخصي شان عكس و فيلم مي گرفتند، تعدادي نيز از رسانه هاي مختلف آمده بودند. سرانجام مراسم در ساعت 15 به پايان رسيد. بار ديگر جنبش چپ دانشجويي توانست قدرت خود را نشان دهد و نشان دهد که خواسته هاي آنها صنفي نمي باشد و آنها خواهان آزادي و برابري در همه عرصه های جامعه مي باشند كه تحقق اين امر با دخالت قدرتهای خارجي و هر تغيير سازشكارانه ديگر ممكن نيست. ما خواهان ريشه كن شدن كليت اين نظام استبدادي و ارتجاعي هستيم. و در اين راه از هيچ تلاش و مبارزه اي چشم پوشی نخواهيم كرد. تا جان در بدن داريم مبارزه سرخمان را ادامه مي دهيم. پس:

برپاخیز، از جا كن، بناي كاخ دشمن!
15 آذر 1385

دروغ پراکنی اخبار ۲۰:۳۰ و سایت های ایسنا و فارس نیوز درباره تجمع بزرگ دانشجویان در دانشگاه تهران
خبرنامه امیرکبیر
روز گذشته پس از مراسم پرشکوه ۱۶ آذر در دانشگاه تهران، صدا و سیما و سایت های
حکومتی اخباری را به دروغ بیان کردند.
بخش خبری ۲۰:۳۰ شبکه ۲ که هنرمندی عالی در تحریف اخبار و دروغ گویی دارد، ادعا
کرد که تعدادی دانشجو با بی نظمی و آشوب جو دانشگاه تهران و بیرون دانشگاه را به هم
زده اند. مجری خبر ادعا کرد که دانشجویان، خبرنگار اخبار ۲۰:۳۰ را کتک زده اند و وی
روانه بیمارستان شده است. وی ادعا کرد دانشجویان بدون داشتن مجوز در دانشگاه تجمع
کرده اند.
در حالیکه حدود ۲۰۰۰ نفر از دانشجویان در اعتراض به گسترش فشار روز افزون بر
دانشجویان و به مناسبت گرامیداشت روز ۱۶ آذر در دانشگاه تهران تجمع کردند، اخبار
۲۰:۳۰
سعی کرد تعداد دانشجویان را اندک شمرده و آنها را به عنوان آشوب طلب معرفی
کند.
سایت ایسنا هم سعی کرد کرد با ظرافت این مراسم را کوچک جلوه دهد و تعداد شرکت
کنندگان در این مراسم را ۳۰۰ نفر عنوان کرد. این سایت سعی کرد اخبار را به گونه ای
عنوان کند که ظاهرا دانشجویان خود با یکدیگر مشکل داشته اند و نتوانسته اند مراسم
را به خوبی برگزار نمایند.
سایت حکومتی فارس نیوز نیز دانشجویان را با عنوان “تعدادي از دانشجويان طيف
افراطي شاخه ملي‌گرا” نام برد و تعداد دانشجویان را ۲۰۰ نفر عنوان کرد

وضعیت وخیم کیانوش سنجری و احمد باطبی در بازداشتگاه 209
ایرانپرس نیوز
کارزار آزادی کیانوش سنجری
امروز 16 آذر برابر با شصتمین روز بازداشت کیانوش سنجری فعال حقوق بشری در ایران است . از آنجا که نقض حقوق انسان ها به مساله ای عادی نزد سران رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شده است، ما با تاکید بر حمایت از زندانیان سیاسی حمایت خود را از تجمع روز جهانی حقوق بشر(10 دسامبر) در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران اعلام می کنیم.
کیانوش سنجری امروز در حالی دو ماه است که در بازداشت وزارت اطلاعات به سر می برد که همچنان از دیدار آزادانه با خانواده اش محروم است و با وکلای مدافع خود نیز ملاقاتی نداشته است.
.احمد باطبی دانشجوی زندانی قیام افتخار 18 تیر همچنان در بازداشتگاه امنیتی 209 بدون دلیل بازداشت است.
بنا بر گزارشی که پزشک معالج وی منتشر کرده است وی دچار مشکلات حاد جسمی شده است و از بیماری کمر، کلیه ، پوست به شدت رنج می برد.
احمد باطبی در شرایطی در بند 209 نگهداری می شود که مسئولین قوه قضاییه هیچ پاسخی برای افکار عمومی جامعه ایران نداشته و ندارند و تنها اظهار نظرشان در مورد احمد توسط کریمی راد به این قرار بود که او به دلیل عدم مراجعه به زندان بعد از اتمام دوران مرخصی بازداشت شده است .
اظهارات کریمی راد کاملا کذب است چون احمد باطبی در آن دوران به دلیل بیماری در مرخصی استعلاجی به سر می برد و اصولا بازگرداندن وی به زندان هیچ توجیهی ندارد. حال اگر صحبت کریمی راد صحیح هم باشد پس به چه دلیل باطبی را به بند سیاسی منتقل نمی کند و وی را بازداشتگاه امنیتی نگاه داشته اند؟ما اعلام می کنیم با توجه وضعیت وخیم احمد هر لحظه امکان حملات شدید عصبی در وی وجود دارد و اگر مشکلی از این بابت برای وی به وجود آید مسئولیت آن بر عهده ی وزارت اطلاعات است و قوه قضاییه است.
کیانوش سنجری نیز همچنان تحت شدید ترین فشارهای روحی و جسمی قرار دارد و بنا بر گزارشات رسیده به شدت ضعیف شده است.
ما به نمایندگان مجلس شورای اسلامی اعلام می کنیم به چه دلیل به وزیر اطلاعات اعتراض نمی کنید و پاسخ وی را نمی خواهید که چرا اجازه ملاقات نمایندگان از بند 209 صادر نمی شود. چگونه است که نسبت وضعیت زندانیان سیاسی در زندان اوین بی تفاوت هستید؟ آیا انسانی در میان سران نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد؟
تاکید می کنیم در صورتی که احمد کیانوش سنجری و احمد باطبی هر چه سریعتر آزاد نشوند در هر فرصتی علیه این بیداد و نقض حقوق بشر در ایران به پا خواهیم خواست.
در این راستا بار دیگر از تمامی فعالین سیاسی و حقوق بشری در سراسر دنیا برای آزادی این دو زندانی در بند کمک می خواهیم.
کارزار آزادی کیانوش سنجری


12/07/2006

ارسال یک نظر

0نظرات

ارسال یک نظر (0)